90688

Tablica 6.4. Współczynniki ^ dla płyt prostokątnych [102]

		£>		b l	0;5	0,6 ^: 0.7		0,8	0,9	1,0
				T	0,795	0.914	1,008	1,084	1,139	1,187
J	—!_i
				b 1	0,3	0.4	0,5 0,001	0,6 0,097	0;7	0,8
	\	r>		m; t i	0,48$	0,595			0.714	0,720
				b l	0,9	1,0	1,1	1,2	1,5	2,0
				w 1	0,721	0.719	0,718	0.714	OJll	0,707
				b 7	0,5	0,6	0.7	0,8	0,9	1.0
i	r-----------------. © i	.c
				7	0.354	0,414	0,406	0,506	0,537	0,556

Tablico 6.5. Współczynniki — dla płyt kołowych i pierścieniowych [102]

a

	n
Schemat	c	i	1,0	1,1	1,2	1,3	1,4	1,5	1,6
	Uż	k)	0,515	0;526	0.495	0,447	0,391	0,473	0,553
^k> ' -a d &=	(i	P>	O	0.203	0,440	0,571	0.605	0,817	0.939
-fi-*	L
^ ^ ^d £ i	<i	i	1,7	1,8	1;9		2,1	2,2	2,5 ;
= =-*-!-i		k)	0,637	0,721	0,804	0,88S	0,975	1,062	1,363
	d	P)	1,061	1,183	1,307	1,431	1.556	1,684	2,071
k) — płyty koliste, p) — płyty pierścieniowe

W celu wyznaczenia grubości płyty t_pdo wzoru (6.49) należy wstawić największą wartość UJ. wynikającą z analizy umownych płyt wydzielonych z podstawy. W przypadku konieczności stosowania grubych blach poziomych podstawy' jest korzystniej usztywniać je żebrami lub blachami trapezowymi i dawać płyty mniejszej gnibości. Wysokość żeber h ustala się na podstawie wymaganej nośności spoin, przy założeniu, że czołowa powierzclmia trzonu nie styka się z płytą poziomą podstawy.