Znajomość przewodnictwa właściwego pozwala na określenie zawartości jonów w ściekach. Pomiar polega na określeniu zdolności roztworu do przewodzenia prądu elektrycznego. Im więcej w ściekach znajduje się jonów tym wyższe jest ich przewodnictwo właściwe.
Gęstość ścieków definiowana jest jako masa jednostki objętości i wyrażana w g/dm3 lub kg/m3. Gęstość jest ważnym parametrem charakteryzującym ścieki pod względem fizycznym, gdyż w zależności od gęstości ścieków winno projektować się osadniki i inne urządzenia oczyszczalni. Współczynnik grawitacji
W wielu przypadkach współczynnik grawitacji ścieków SS używany jest zamiast gęstości ścieków. Za rów no gęstość jak i współczynnik grawitacji zależne są od temperatury i zmieniają się w zależności od zawartości substancji rozpuszczonych.
Ciężar właściwy y jest ciężarem jednostki objętości wyrażonym w kN/m3. Zależność pomiędzy y i p wyraża się wzorem:
gdzie: g - przyspieszenie ziemskie, y - ciężar właściwy ścieków, kN/m3, p - gęstość ścieków, kg/m3 W normalnej temperaturze ( 20 st. C ) ciężar właściwy wody y równy jest ok. 9,81 kN/m3.
Odczyn pH jest to ujemny logarytm ze stężenia jonów wodorowych: pH = -loglO [H+]
Odczyn ścieków zależy od obecności w nich kwasów, zasad i soli ulegających hydrolizie. W przypadku ścieków przemysłowych mogą to być silne kwasy i zasady nieorganiczne, w ściekach bytowych kwasy organiczne oraz sole ulegające hydrolizie. W ściekach bytowych odczyn waha się w granicach 6,8+8,0, w przemysłowych pH może wynosić od 1+13. Dopuszczalne granice pH dla mieszaniny ściekówkomunalnych i przemysłowych odprowadzanych do kanalizacji lub do odbiorników ścieków wynoszą 6,5+9,0.
Chlorki w ściekach pochodzą z wody wodociągowej (swoiste) oraz z zanieczyszczeń zawartych w ściekach (obce). Głównym źródłem chlorków w ściekach bytowych jest wydalany przez ludzi chlorek sodowy. Stężenia chlorków w ściekach bytowych mogą przyjmować wartości z zakresu kilkunastu do kilkuset g CI-/m3.W ściekach przemysłowych stężenie chlorków może przekraczać kilkadziesiąt tysięcy g Cl-/m3.
Zasadowość ścieków jest miarą zawartości kwaśnych węglanów wapnia Ca(HC03)2 i magnezu Mg(HC03)2. Związki te łącznie z fosforanami i węglanami sodu mają właściwości buforowe polegające na zobojętnieniu kwasów, co jest pożądane w procesach biochemicznych przebiegających w oczyszczalniach ścieków. Zasadowość jest to zdolność do zobojętnienia mocnych kwasów mineralnych. W zależności od odczynu ścieków występuje zasadowość F (pH > 8,3) i zasadowość M (pH > 4,6). Przy pH < 4,6 ścieki nie mają zdolności do zobojętnienia kwasów, gdyż same stanowią roztwory kwaśne. Zasadowość surowych ścieków komunalnych zależna jest w zasadzie od zasadowości wody wodociągowej używanej na danym terenie.
Azot i fosfor są pierwiastkami niezbędnymi dla wzrostu organizmów i określane są mianem biogenów lub biostymulatorów.
Źródłem azotu w ściekach komunalnych są:
-zanieczyszczenia pochodzące ze ścieków bytowo-gospodarczych.
-pochodzenia zwierzęcego i roślinnego,
-azotan sodu (lub inne związki chemiczne),
-azot atmosferyczny.
Amoniak w ściekach występuje jako jon amonowy (NH4+) i amoniak gazowy (NH3), w zależności od odczynu pH ścieków, zgodnie z reakcją równowagi: NH4* <-> NH} + H*