91437

Regeneracje absorbenta prowadzi się w obniżonym ciśnieniu i podwyższonej temperaturze do 383 K powoduje to uwolnienie H2S.

woda

Kolejnym etapem niepożądanym tym razem już w reaktorze do konwersji metanu parą wodną jest dezaktywacja katalizatorów w wyniku odkładania depozytu węglowego. Powstaje wówczas zjawisko trwałego formowania na powierzchni kontaktu określonych produktów przejściowych, wynikających z braku konkurencji reakcji regeneracji katalizatora oraz aktywnych granic faz i może prowadzić:

-    do blokowania powierzclmi aktywnej dostępnej dla reagentów (zjawisko „zatruwania”),

-    do formowania struktur o charakterze objętościowym, utrudniających dyfuzję wewnętrzną oraz zewnętrzną a nawet zakłócających dynamikę węzła kontaktowego.

W praktyce przemysłowej zjawiskom tym zapobiega się poprzez:

-    stosowanie nadmiaru reagenta mającego powinowactwo do danego typu depozytu i zdolność jego „zdejmowania” lub ograniczającego udział niepożądanych zjawisk w wyniku modyfikacji priorytetów termodynamicznych,

-    poprzez modyfikację składu powierzclmi aktywnej katalizatora.

W przypadku omawianego procesu w instalacjach w Puławach stosuje się 2 do 4 krotny nadmiar H20 w stosunku do CH4. Zaś katalizator dotuje inhibitorami zjawiska odkładania (promotorami zjawiska zgazowania) depozytów, np. alkaliami.

W dalszym etapie oczyszczania następuje korekcja składu. Konieczne jest głębokie usunięcie związków zawierających tlen (CO, C02), a zwłaszcza CO, który tworzy połączenia z Fe - a więc jest trucizną dla katalizatora syntezy amoniaku Usunąć możemy go za pomocą konwersji parowej tlenku węgla w procesach WTKCO i NTKCO.

Proces WTKCO NTKCO