93842

4. Stosunek rymów do granic wyrazowych

-    rymy jednowyrazowe: szaniec-różaniec

-    rymy składane (wychodzą poza obszar pojedynczego wyrazu): p-anie - n-a nie

-    rymy łamane - gdy klauzula wersu przełamuje wyraz

II. UKŁAD RYMU, kształtują:

1. Miejsce

-    końcowe

-    wewnętrzne (np. średniówkowe)

RYMY INICJALNE - pierwsze wyrazy wersu.

W szyciu nie ma nic oprócz szycia,

Więc szyjmy póki starczy sił!

W życiu nic nie ma oprócz życia,

Więc żyjmy aż po kres mogiły!

RYMY KOŃCOWE - oczywiście na końcu wersów.

RYMY PRZYGODNE - pojawiają się sporadycznie w dowolnych miejscach.

2. Liczba odpowiadających sobie rymowych komponentów

Liczba komponentów może od dwóch rosnąc w sposób ograniczony tylko zasobem współbrzmień w leksyce.

3. Sposób ich powiązania

RYMY REGULARNE - powtarzają się w niezmienionym układzie na większej przestrzeni tekstu.

1)    parzyste (stychiczne - umiejscowione w przylegających do siebie wersach): aa bb cc

2)    przeplatane/krzyżowe/przekładane (złożone z dwóch komponentów): abab

3)    okalające - złożone z dwóch komponentów łączących początkowy i końcowy wers układu rymowego: abba

RYMY NIEREGULARNE - nie podlegają stałemu wzorcowi układu. Odległość między skłądnikami rymu jest ograniczona tylko przez czytelność współbrzmień. Rozwinęło się w poezji romantycznej. Występowało w oświeceniowej bajce. Obecnie powiązane są z wierszem wolnym.

III.FUNKCJE RYMÓW

1. Wiersz o twórcza

Rymy pomagają w wierszowej organizacji wypowiedzi. Funkcja ta realizuje się przez trzy funkcje podrzędne: f.delminacyjną - rym jako bardzo wyraźne zakończenie; f.rytmizacyjną i f. kom pozycyjną - wewnętrzne powiązanie, wyodrębnieniu całostek w obrębie utworu np. strofy.