93927

2 stycznia 20lir.

Rafał Buga Nr indeksu: 210867

Recenzja artykułu

“Electrical conductivity rela\ation in PV0H-LiC104-Ab0i”

Autorzy: W.A. Castro, V.H. Zapata, R.A. Vargas and B.-E. Mellander

Recenzowany artykuł przedstawia pomiaiy przewodnictwa elektrycznego stałych elektrolitów polimerowych (SPE) na bazie poli(alkoholu winylowego) (PVOH) i LiClO* w których rozproszono nanoporowate cząstki AI2O3 o przeciętnej średnicy porów 58A. Autorzy podkreślili wielkie zainteresowanie środowiska naukowego SPE, a w szczególności wzmocnieniem przewodności spowodowanym zmniejszeniem wielkości wypełniacza nieorganicznego ze skali makro do skali nano. Celem badań było wyjaśnienie mechanizmu tej zależności.

Do pomiarów jako matryca polimerowa został wybrany polialkohol winylowy), ponieważ posiada zdolności błonotwórcze, właściwości hydrofilowe oraz możliwość łączenia transportu ładunków z ruchami jego grup hydroksylowych.

Autorzy szczegółowo i dokładnie opisują wytwarzanie membran jednak nie od razu znamy dokładne zawartości składników, musimy wyczytać to w dyskusjach nad wynikami lub z wykresów. Wiemy jedynie, że x, stosunek masy LiClOj do PVOH, jest z przedziału od 0,02 do 0,3. Podano, że zostało sporządzonych 9 próbek, choć do wykonanych pomiarów potrzeba więcej próbek.

W celu zbadania mechanizmu przewodności struktury użyto spektroskopii impedancyjnej, a do określenia ubytku wody podczas pomiarów analizy termograwimetrycznej (TGA). Niestety pomiary admitancji zostały wykonane w wąskim przedziale temperatur od 349 do 369 K.

Autorzy opisują wyniki oraz zamieszczają je na wykresach, lecz nie komentują z jakich pomiarów je otrzymali. Wykresy pozostawiają wiele do życzenia. Należy zwrócić uwagę na złe opisy wykresów, nie podpisanie wszystkich skali oraz problemy w ich zrozumieniu. Wyniki przedstawione na wykresach sugerowały by, że temperatura została specjalnie dobrana tak, aby pokazać słuszność zakładanych liipotez - na każdym wykresie występuje inny przedział temperaturowy.

Autorzy przyjmują, że do opisania przewodności lepiej pasuje model VTF i wysuwają na tej podstawie wniosek, że mechanizm przenoszenia ładunku bazujący na migracji jonów dzięki segmentowym ruchom polimeru jest odpowiedzialny za przewodnictwo w polimerowych elektrolitach PYOH/LiClOj.

Z przeprowadzonych pomiarów autorzy stwierdzają, że stosunek mas x dla którego występuje najwyższa wartość przewodności (w przedziale temperatur 378 - 433K) wynosi 0,25. Następnie z kolejnych pomiarów stwierdzają, że zawartość 5%wg. AI2O3 w próbce wpływa najlepiej na zwiększenie przewodności w stosunku do próbek o innych zawartościach Al₂0>

Podsumowując artykuł na pierwszy rzut oka wydaje się być bez zastrzeżeń jednak jeśli przyjrzymy się mu bliżej, możemy dostrzec pewne niedociągnięcia i nadinterpretacje. Z wysuwaniem poważnych teorii opierających się na tym, artykule poczekajmy na doniesienia z innych źródeł.