95920

ich chlorowe pochodne, fenole;

2)    cząstki stale nieorganiczne i organiczne (pyły), np. popiół btny, sadza, pyły z produkcji

cementu, pyły metalurgiczne, związki ołowiu, miedzi, chromu, kadmu i innych metali ciężkich;

3)    mikroorganizmy - wirusy, bakterie i grzyby, których rodzaj lub ilość odbiega od składu naturalnej mikroflory powietrza;

4)    kropelki cieczy, np, kwasów, zasad, rozpuszczalników.

Wartość emisji zanieczyszczeń to ilość zanieczyszczeń wydalana do atmosfery w jednostce czasu, wyrażana w g/s, kg/h lub t/rok.

Rozróżniamy następujące źródła zanieczyszczeń powietrza:

a)    źródła naturalne do których należą należą:

-    wulkany (ok. 450 czynnych), z których wydobywają się m.in. popioły wulkaniczne i gazy

(C02 , S02, H2S - siarkowodór i in.);

-    pożary lasów, sawann i stepów (emisja C02, CO i pyłu);

-    bagna wydzielające m.in. CH4 (metan), C02, H2S, NH3;

-    gleby i skały ulegające erozji, burze piaskowe (gbbalnie do 700 min t pylów/rok)

-    tereny ziębnę, z których pochodzą pyłki roślinne.

b)    źródła antropogeniczne (powstające w wyniku działalności człowieka) można podzielić na

4 grupy:

-    energetyczne - spalanie paliw,

-    przemysłowe - procesy technobgiczne w zakładach chemicznych, rafineriach, hutach, kopalniach i cementowniach,

-    komunikacyjne - głównie transport samochodowy, ale także kołowy, wodny i btniczy,

-    komunalne - gospodarstwa domowe oraz gromadzenie i utylizacja odpadów i ścieków

(np

wysypiska, oczyszczalnie ścieków).

Źródła emisji zanieczyszczeń mogą być punktowe (np. komin), liniowe (np. szlak komunikacyjny) i powierzchniowe (np. otwarty zbiornik z btną substancją). Zanieczyszczenia powietrza można podzielić na zanieczyszczenia pierwotne, które występują w powietrzu w takiej postaci, w jakiej zostały uwolnione do atmosfery, i zanieczyszczenia wtórne, będące produktami przemian fizycznych i reakcji chemicznych, zachodzących między składnikami atmosfery i jej zanieczyszczeniem (produkty tych reakcji są niekiedy bardziej szkodliwe od zanieczyszczeń pierwotnych) oraz pyłami uniesionymi ponownie do atmosfery po wcześniejszym osadzeniu na powierzchni ziemi. Zanieczyszczenia powietrza ulegają rozprzestrzenianiu, którego intensywność zależy m.in. od warunków meteorobgicznych i terenowych. Następnie zachodzi proces samooczyszczania w wyniku osadzania się zanieczyszczeń (sorpcja) lub ich wymywania przez wody atmosferyczne.

Wszystkie składniki powietrza w wyniku nieustannego nrchu ulegają ciągłemu mieszaniu; przy niekorzystnym ukształtowaniu terenu i bezwietrznej pogodzie, na niewielkiej