• kolektory próżniowe (płaskie, rurowe)
• kolektory magazynujące.
Klasyczny kolektor płaski cieczowy składa się z osłony (o wysokiej przepuszczalności dla promieniowania słonecznego i dużą odpornością na warunki atmosferyczne), obudowy i izolacji oraz elementu zasadniczego, który stanowi absorber z układem odbioru ciepła.
Zasadniczym elementem każdego kolektora jest absorber, czyli płyta pochłaniająca promieniowanie słoneczne. Płyta poddana działaniu promieniowania słonecznego częściowo to promieniowanie odbija, częściowo przepuszcza, a częściowo pochłania. Pochłonięta część promieniowania zmienia się w ciepło, powodując wzrost temperatury płyty. Podgrzana płyta zachowuje się jak każde ciało o temperaturze wyższej od zera bezwzględnego (-273* C) i pozbywa się energii poprzez jej wypromieniowanie. Wskutek jednocześnie występującego zjawiska dopływu i odpływu energii ustala się temperatura równowagi, w której szybkość emitowania promieniowania jest równoważona dopływem energii promieniowania słonecznego. Wielkość temperatury równowagi można określić na podstawie prawa promieniowania sformułowanego przez Plancka:
T4 = a/e • Ib/ó
gdzie: Ib - natężenie bezpośredniego promieniowania słonecznego (W/m2) 6 - stała Boltzmanna równa (1/64,5)4 [W/m2]
a/e - współczynniki absorpcji i emisji promieniowania dla materiału płyty.
Skuteczność pracy instalacji solarnej, czyli jej efektywność przetwarzania promieniowania słonecznego na energię cieplną w dużej mierze zależy od materiałów z jakich została ona wykonana