96831

Kryteria stosowania komputerowych systemów kierowania ruchem

Wprowadzono nadzór uproszczony, przy którym do dyspozytora mogą być przekazywane tylko informacje o odchyleniach od rozkładu jazdy, i nadzór statystyczny, przy któiym rejestruje się w centrum dyspozytorskim tylko zakłócenia ruchowe.

W przypadku nadzoru pełnego jeden dyspozytor może kontrolować ruch na odcinku linii obejmującym kilka lub kilkanaście posterunków.

Obciążenie dyspozytora zależy od liczby pociągów przejeżdżających przez posterunki mchu znajdujące się na odcinku dyspozytorskim, wobec czego jako miarę obciążenia można przyjąć średniodobową liczbę pociągoposterunków.

Przy szacowaniu obciążenia dyspozytora należy uwzględnić dodatkowo następujące czynniki:

-    zakres automatycznego wspomagania pracy dyspozytora,

-    strukturę ruchu pociągów,

-    dokonywanie zmian w składach pociągowych

-    udział przewozów wymagających szczególnego nadzoru,

-    rodzaje posterunków,

-    warunki eksploatacyjne linii oraz stan techniczny infrastruktury.

Czynniki te mają istotny wpływ na zaangażowanie uwagi i czas realizacji zadań przez dyspozytora.

Celowe jest łączne umiejscowienie wielu stanowisk dyspozytorskich Takie wielostanowiskowe centrale nazywamy centrami obszarowymi. Do realizowanych w tych centrach funkcji powinno należeć także komputerowe przygotowanie propozycji rozwiązania konfliktu.

Centra obszarowe mają następujące zalety:

1.    Zapewniają łatwą organizacyjną i techniczną współpracę sąsiadujących odcinków dyspozytorskicli, również w sytuacjach krytycznych, awaryjnych

itp.

2.    Pozwalają na lepsze wykorzystanie sprzętu (komputerów, ploterów itd.), który może być wspólny dla kilku odcinków.

3.    Umożliwiają podniesienie niezawodności przez zastosowanie sprzętu rezerwowego, jednocześnie zapewniając niski koszt sprzętu rezerwowego, który może tworzyć np. tylko jedną konfigurację dla wielu odcinków.

4.    Zapewniają prostą strukturę techniczną i organizacyjną w powiązaniu z Dyspozyturą Główną PKP i innymi systemami.

5.    Zapewniają łatwość rekonfiguracji struktury (liczby i zasięgu) odcinków dyspozytorskich w przypadku zmiany warunków mchu powodującej potrzebę weryfikacji obciążenia dyspozytorów.

6.    Ułatwiają zorganizowanie właściwego utrzymania sprzętu.

7.    Umożliwiają zatrudnienie wykwalifikowanej kadry zamieszkującej róż iv regiony kraju, znającej szczególne warunki lokalne.

8.    Umożliwiają wykorzystanie istniejącego zaplecza socjalnego, obiektów i pomieszczeń technicznych itp.