97072

Technologię przewozów ęałopocjągowyęh i kh cechy.

Przewozy marszrutowe odbywają się w zwartych składach wagonów najczęściej jednego rodzaju. Istotą takich przewozów jest dostosowanie do jednego rodzaju przewożonego ładunku i wyposażenia jakim dysponują punkty załadunku i wyładunku. Wagony w stanie ładownym, z których zestawiane są marszruty całą drogę przewozu, od stacji nadania do stacji przeznaczenia, przebywają w jednym składzie całopociągowym nie podlegającym przeformowaniu. Ze względu na miejsce przeznaczenia marszruty dzieli się na bezpośrednie (przeznaczone do przewozu, z punktu załadunku do jednego lub kilku punktów wyładunku zlokalizowanych na tej samej stacji) i pośrednie (przeznaczone do przewozu

z punktu załadunku do stacji będącej miejscem rozwiązania marszruty, w rejonie ciążenia której znajdują się punkty wyładunku). Marszruty bezpośrednie w praktyce możliwe są do wykorzystania jedynie w relacjach, w których występują strumienie ładunków o dużym natężeniu czyli pomiędzy użytkownikami kolei o dużej skali produkcji i konsumpcji.

Po wyładunku skład marszruty jest rozwiązywany, a grupy wagonów lub pojedyncze wagony w stanie próżnym niezależnie podlegają przemieszczaniu do miejsc ponownego załadunku.

Przewozy całopociągowe w formie marszrut muszą spełniać dwa warunki:

•    posiadać minimalną określoną przepisami masę brutto lub długość, w przypadku gdy wykorzystywane są do przewozu ładunków przestrzennych o niewielkiej masie,

•    na drodze przewozu przejść przez minimum jedną stację rozrządową.

Przewozy wahadłowe odbywają się w zwartych składach wagonów jednego rodzaju. Podobnie    jak    przewozy

w marszrutach, przystosowane są do przewozu jednego rodzaju ładunku i wyposażenia jakim dysponują punkty załadunku i wyładunku. Główną cechą odróżniającą przewozy wahadłowe    od    przewozów    marszrutowych jest    to,    że

w przypadku tych pierwszych po przewozie w stanie ładownym skład wagonowy nie jest rozwiązywany, a wagony nie podlegają ogólnej dyspozycji. Zamiast tego tabor wagonowy w składzie zwartym i w stanie ładownym bądź próżnym kierowany jest do początkowego lub innego punktu ładunkowego.

W zależności od liczby stacji, pomiędzy którymi kursuje skład pociągu wahadłowego oraz sposobu jego obiegu, wahadła dzielą się na:

•    klasyczne - kursujące pomiędzy dwoma stałymi stacjami,

•    pierścieniowe - kursujące pomiędzy stałą liczbą stacji (powyżej dwóch) w obwodzie zamkniętym,

•    operatywne - kursujące pomiędzy różnymi stacjami sieci PKP, w zależności od występujących potrzeb przewozowych (np. wahadła do przewozu zbóż).

Ponadto pociągi wahadłowe nie są objęte wymaganiami właściwymi dla przewozów marszrutowych dotyczących masy brutto i/lub długości oraz przejścia przez co najmniej jedną stację rozrządową.

Stosowanie przewozów w formie zwartych składów całopociągowych przynosi przedsiębiorstwu kolejowemu znaczące korzyści, głównie poprzez zmniejszenie wielkości wykonywanej pracy przewozowej oraz intensywniejsze, niż w przypadku przewozów zwykłych, wykorzystanie dostępnego taboru.

Pozostałe sposoby przemieszczania ładunków, nie spełniające kryteriów właściwych dla marszrut i wahadeł, a zatem przewozy w grupach wagonów i pojedynczych wagonach zaliczane są do przewozów zwykłych.