97247

ścianie komórkowej,-> następuje zmniejszenie elastyczności ściany i zahamowanie wydłużania się komórek w międzywęźlach.

> wolnego- wiąże się z regulatorowym wpływem fitochromów na proces transkrypcji, gdyż jak wykazano fitochromy po połączeniu z odpowiednimi białkami mogą dostawać się do jądra komórkowego.

Zatem fitochrom może powodować zmiany jedynie chwilowe (jak zmiana przepuszczalności błon) oraz długotrwałe, do których zaliczamy m.in. wydłużanie międzywęźli, kiełkowanie, kwitnienie czy tworzenie bulw oraz cebul.

Liść jako organ fotosyntezy - przystosowania anatomiczne i molekularne

•    Blaszka liściowa jest spłaszczona, dzięki czemu ma dużą powierzchnię w stosunku do objętości. Umożliwia to nie tylko doskonałe wykorzystanie padającej energii świetlnej lecz także zwiększa powierzchnię absorpcyjną dla CO?

•    Większość roślin lądowych wykształca liście o symetrii grzbietobrzusznej, tzn. że górna część blaszki różni się budową anatomiczną od części dolnej. Liście ekwifacjalne(nie wykazujące symetrii grzbietobrzusznej) występują między innymi u roślin wodnych zanurzonych, wielu drzew iglastych.

•    Od strony górnej i dolnej blaszka pokryta jest warstwa komórek epidermalnych: jednowarstwowa epiderma (skórka) występuje u większości mezofitów i higrofitów, natomiast epiderma kilkuwarstwowa u kserofitów.

•    Skórka liścia jest zwykle przezroczysta dzięki czemu nie hamuje dostępu światła do mezofilu złożonego z jednej lub kilku warstw miękiszu palisadowego( u roślin światłolubnych warstwa ta jest grubsza) oraz z luźno rozłożonych komórek miękiszu palisadowego. Komórki miękiszu palisadowego mają kształt cylindryczny i zawierają znaczną liczbę chloroplastów a rozbudowanie warstwy palisadowej zależy w dużym stopniu od warunków świetlnych środowiska, np. u roślin światłolubnych warstwa ta jest dużo grubsza niż u roślin cieniolubnych.

•    Elementy przewodzące liścia rozmieszczone w nerwach liścia doprowadzają do komórek wodę i sole mineralne a odprowadzają wytworzone w procesie fotosyntezy produkty.