Chloroplasty zaliczamy do organelli samoreplikujących się (obecność chloroplastowego DNA oraz zdolność do samoreplikacji
Błona tylakoidu jest miejscem gdzie zachodzą reakcje świetlnej fazy fotosyntezy.
Reakcje ciemnej fazy fotosyntezy zachodzą w stromie chloroplastu, gdzie znajdują się wszystkie enzymy uczestniczące w tym procesie.(pytanie 8)
Biogeneza chloroplastów:
Komórki roślinne posiadają wiele specyficznych tylko dla nich organelli. Wśród nich możemy wyróżnić plastydy, z których najważniejsze są chloroplasty - zawierające barwnik fotosyntetyczny (chlorofil). Chloroplasty powstają właśnie z plastydów, już w tkankach merystema tycznych można wyróżnić proplastydy, czyli podwójnie obłonione pęcherzyki (błony białkowo - lipidowe otaczające stromę). Ich namnażanie zachodzi wraz z podziałami komórkowymi.
Jeżeli nowo powstałe komórki będą rozwijać się w ciemności to zajdzie tzw. etiolacja i w proplastydach zaczną gromadzić się związki cukrowe lub tłuszcze (powstaną leukoplasty, bądź amyloplasty - skupiające ziarna skrobi). Z czasem w leukoplastach nastąpi inwaginacja wewnętrznej błony białkowo - lipidowej, aż zaczną odrywać się od niej pęcherzyki. Utworzą one nieregularne skupienia błon w kształcie rurek (w jednym biegunie komórki) - twór ten nazywamy ciałem prolameralnym. Ciało prolameralne zawiera w sobie żółty barwnik - protochlorofilid, a plastyd z ciałem prolameralnym (w kształcie plastru miodu) nazywamy etioplastem. Wystarczy wystawić etiolowane komórki na światło, a rozpocznie się w nich synteza chlorofilu z protochlorofilidu, chlorofil idu a i z kwasu aminolewulinowego (deetiolacja). Pęcherzyki zaczną się rozpadać i spłaszczać - powstaną grana. Poza tym nastąpi synteza białka wiążącego chlorofil a/b, które łącząc się z chlorofilem i zakotwiczając w błonie tylakoidów utworzy antenę fotosystemu II. Zajdzie także synteza podjednostek enzymu: karboksylazy rybulozo - 1,5 - bisfosforylowej (RuBisCO) - niezbędnego do asymilacji C02. Proces syntezy chlorofilu, białka wiążącego chlorofil i RuBisCO kontrolowany jest przez system fitochromowy - główny fotoreceptor.
Jeżeli komórki będą rozwijać się przy pełnym dostępie światła, to wówczas z plastydów od razu zaczną formować się spłaszczone pęcherzyki tylakoidów gran i wydłużone połączenia pomiędzy nimi - tylakoidy stromy. Rozpocznie się także synteza chlorofilu.
Z czasem chloroplasty zaczną przekształcać się w chromoplasty - organella z takimi barwnikami jak: karotenoidy i fikobiliny, będzie to oznaczać, że zachodzi w nich proces starzenia.
BUDOWA I DZIAŁANIE APARATÓW SZPARKOWYCH
Aparaty szparkowe są niezbędnym elementem budowy roślin, gdyż dzięki nim para wodna może dyfundować na zewnątrz w procesie transpiracji szparkowej. A także mogą tą transpirację ograniczać (w niesprzyjających warunkach). Przez szparki zachodzi również dyfuzja C02 i 02. Mogą one występować zarówno w dolnej jak i w górnej części skórki. Gęstość rozmieszczenia zależy od gatunku rośliny (liść średniej wielkości może mieć kilka milionów szparek).
ROZMIESZCZENIE APARATÓW SZPARKWYCH W LIŚCIACH Uście hypostomatyczne - aparaty szparkowe wyłącznie w dolnej epidermie (w większości roślin). Uście amfistomatyczne - aparaty liściowe po obu stronach blaszki liściowej Uście epistomatyczne - aparaty szparkowe w górnej epidermie (u roślin wodnych, których liście pływają po powierzchni wody).
BUDOWA APARATÓW SZPARKWOYCH