7

Miękisz asymilacyjny, zwany również zieleniowym, charakteryzuje się obecnością licznych chloroplastów, warunkujących proces fotosyntezy. Występuje on szczególnie obficie w liściach, do których ma łatwy dostęp światło. Komórki miękiszu asymilacyj-nego mogą mieć jednolitą budowę, jak np. w liściach owsa (rys. 48); mogą też różnicować się na miękisz palisadowy o komórkach prozenchymatycznych zaopatrzonych obficie w chloroplasty, znajdujący się od strony grzbietowej (górnej) liścia oraz na miękisz gąbczasty, wyróżniający się obecnością bogatego systemu przestworów międzykomórkowych i nieco mniejszą zawartością chloroplastów (rys. 49). Miękisz

Rys. 48. Miękisz asymilacyjny w liściu owsa zwyczajnego— Avena sativa: 1 —skórka, 2 — komórki miękiszowe

Rys. 49. Miękisz asymilacyjny w liściu fasoli wielokwiatowej — Phaseolus coccineus: 1 — skórka, 2 — miękisz palisadowy, 3 — miękisz gąbczasty

gąbczasty jest umiejscowiony po brzusznej (dolnej) stronie liścia i służy przede wszystkim wymianie gazowej, natomiast miękisz palisadowy spełnia przede wszystkim funkcję miękiszu asymilacyj nego.

Miękisz spichrzowy służy do magazynowania materiałów zapasowych w roślinie, takich jak skrobia, tłuszcze i inne (rys. 46). Jest to miękisz bezzieleniowy, położony zwykle w głębszych partiach organów roślinnych, zwłaszcza w korzeniach, kłączach, bulwach i owocach. Szczególnie obficie występuje np. w korzeniach buraka cukrowego, w których służy do magazynowania sacharozy i w bulwach ziemniaka — Solarium tuberosum, gdzie magazynuje skrobię. Za jedną z postaci miękiszu spichrzowego uznać można miękisz wodonośny, występujący głównie u kserofitów, tj. roślin stanowisk

1

2

3

Rys. 50. Miękisz powietrzny w liściu grzybienia białego — Nymphaea alba: 1 — kanał powietrzny, 2 — komórka miękiszowa,

3 — idioblast

90