odwołanie do Sądu Najwyższego w Hiszpanii. Schemat strukturalny organów stanowiących i wykonawczych jest regulowany w we wspomnianych wcześniej statutach. Władzę wykonawczą skupia w swoich rękach Przewodniczący Regionu stojący na czele Rady Wykonawczej, będącej ciałem o funkcjach doradczych. Do zadań przewodniczącego należy: realizacja polityki zgromadzenia, sprawowanie bezpośredniego zwierzchnictwa nad służbami regionalnymi, ponosi on także odpowiedzialność polityczną przed zgromadzeniem. Kierownictwo nad administracją państwową w regionie oraz kontrolę nad jej współdziałaniem z administracją autonomii sprawuje przedstawiciel rządu określany mianem delegata rządu.
Podział na 17 regionów autonomicznych skupiających 50 prowincji opiera się na uwarunkowaniach historycznych i narodowościowych, odrębności kulturowe niektórych wspólnot autonomicznych są na tyle silne, że stanowią źródło tendencji separatystycznych (Baskonia). Oprócz Basków znaczną odrębność językową i etniczną zachowali Katalończycy, Galicyjczycy oraz Andaluzyjczycy.
Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że prawo narodowości i regionów do autonomii nie jest tożsame z suwerennością - generalna zasada konstytucji zakłada niepodzielność narodu hiszpańskiego.
System partyjny.
W Hiszpanii istnieje system wielopartyjny. Główne partie polityczne to: Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) - powstała w maju 1879 roku, ma charakter socjaldemokratyczny Partia Ludowa (PP) - utworzona w październiku 1976 roku przez byłych