98194

CaSO„ + Na,CO.,    CaCO, + NaSO.

Zmiękczanie ługiem sodowym nadaje się do tych wód, w których twardość węglanowa jest w przybliżeniu równa niewęglanowej. zmiękczanie wody fosforanami polega na strącaniu praktycznie nierozpuszczalnych fosforanów wapnia i magnezu, dzięki czemu osiągalna jest bardzo mata twardość szczątkowa. Używa się fosforan trisodowy Na .PO/lO H₂0.

3(Mg)Ca(HC03)₂ + 2 Na₃PO„ => (Mg)Cą,(P0₄)₂ + 6 NaHCO., (Mg)CaS0₄ + Na,P0₄ => (Mg)Ca₃(P0₄)₂ + 3 Na₂S0₄

Powstający wodorowęglan sodowy w wyższych temperaturach rozkłada się z utworzeniem węglanu sodowego, który może likwidować twardość niewęglanową co zmniejsza zużycie fosforanu 6 NaHC0₃ =*>    3 Na₂CO_:l + 3 CO_? + 3 H₂0

Metoda fosforanowa ma wiele zalet: zapewnia 2-3 krotne większą szybkość procesu, nie wymaga ścisłego dozowania fosforanu którego nadmiar nie szkodzi, zapobiega tworzeniu się kamienia kotłowego w postaci krzemianu. Jest to możliwe dzięki temu, że fosforan wapniowy jest trudniej rozpuszczalny od krzemianu co może spowodować reakcję:

2 CaSiO., + 2 Na.,P0₄    =* Ca_:! (POJ₂ + 3 Na₂Si0₃

Metoda ta nie ma zastosowania do zmiękczania wody surowej, gdyż fosforany są drogie, nadaje się do usuwania szczątkowej twardości tzw. korekcji nawet w samym kotle.

lOCatHCOJj + 2 NaOH + 6 Na,PO, => Ca(OH)₂*3 Ca₃(P0₄)₂ + 20 NaHCO_s zmiękczanie związkami kompleksowo czynnymi - one nie dają osadu z solami wapnia i magnezu, lecz tworzą sole kompleksowe rozpuszczalne w wodzie. Jony wapnia i magnezu przechodzą do kompleksowego anionu i w związku z tym przestają być czynnikiem kamieniotwórczym, tracą zdolność reagowania z mydłami. Do tej grupy związków należą metafosforany (NaPOJ, , a szczególnie te, gdzie x = 4 lub 6.