page0126

PLATON.

1 24

ręczył za owe 30 min, na które mistrz siebie skazywał, gdyby sędziowie przychylili się do jego wniosku. Wiadomo, że zapadła uchwała przeciwna. Śmierć jednak dla nieprzewidzianego zbiegu okoliczności, odroczoną została o całe trzydzieści dni, w ciągu których Platon z innymi odwiedzał uwielbionego męża, ale nie miał pociechy zamknąć mu powiek po śmierci. Choroba, zapewne wywołana gwałtownym wstrząśnieniem duszy gorącćj, przykuła go do łoża ¹).

Po śmierci Sokratesa większość uczniów opuściła miasto, jedni z bojaźni, drudzy dla tego, że dłuższy tam pobyt dla nich nie miał już celu. Platon należał do pierwszych i udał się do Megary, gdzie Euklides gościnnie przyjął rozbitki *). Nie wiemy, jak długo tam pozostał ani dokąd potem obrócił swe kroki, bo dwanaście lat, od śmierci Sokratesa aż do założenia Akademii (399—387), należy do najmniej znanych a najwięcej przez legendę upiększonych w jego życiu. Nawet siódmy z jego listów mało zawiera szczegółów z tego okresu³). Jeżeli odrzucamy fantastyczne opowiadania późniejszych pisarzy, wyprawiających filozofa, za przykładem Pitagorasa, po mądrość do wschodnich krajów a uwzględniamy ówczesne stosunki polityczne, wydaje się niewątpliwem, że Platon najprzód bawił w Egipcie, potem w Tarencie a skończył na Syrakuzach⁴). Ze

') Piat. Phaed. p. 59. b. Porów. Tom I. str. 386.

*) Diog. Laert. II. 10 §. 1; III. §. 6. Jeżeli w pierwszem miejscu powiedziano, że dla srogości tyranów (rwv rjpawnw) Platon i reszta filozofów (xouę kootcwę tpt^oaócpoiię) schronili się do Megary, a w drugiem mowa tylko o Platonie i kilku innych (<tjv xal akkotę tioł) towarzyszach Sokratesa, to pozorna ta sprzeczność nie jest dostatecznym powodem, aby powątpiewać o fakcie, jak to zrobili Stein i Schaar-schmidt. W obu miejscach powołuje się Diogeues na Hermodora Platończjka, zatem na bardzo dobrą powagę; widocznie zaś nie cytuje go dosłownie, bo w drugiem miejscu dodano, że Platon miał 28 lat. Można więc nieścisłość w słowach położyć na karb Diogenesa. Wyrażenie »dla srogości tyranów* nie odnosi się do »trzydziestu«, lecz według dobrej uwagi Zeller’a, do demokratów, którzy skazali na śmierć Sokratesa, Podobnie Xen. Heli IV. 4. § 6 nazywa demokratów korynckich xoyę rupawsu-ovxac a Piat. epist. 7. p. 325 b. oskarżycieli Sokratesa 3uvx<JTSuovTEę.

³) List ten krótką tylko zawiera wzmiankę o pierwszym pobycie Platona w Sycylii; wypadki poprzedzające, z wyjątkiem śmierci Sokratesa, pomija milczeniem.

*) Cyceron przedstawiający w tym razie najdawniejszą tradycję, kładzie na pierwszćm miejscu Egipt, potem Włochy 1 Sycylię (dc fin, V. 29; dc Rep. I. 10). Diog. Laert. III §. 6 wyprawia Platona najprzód do Cyreny, potem do Włoch,

http://rcin.org.pl