98781

-ekonomiczna funkcja programu telewizyjnego nie kończy się w momencie jego „konsumpcji" - program zmienia się w producenta wytwarza odbiorców (sprzedawanych reklamodawcom).

-każdy towar reprezentuje zarówno wartości kulturowe jak i funkcjonalne - odbiorca wychodzi z roli towaru i przekształca się w producenta wytwarzającego znaczenie i przyjemności.

-w gospodarce kulturowej towar staje się tekstem - możliwym do „czytania" i interpretowania.

Kultura popularna i władza: -ruch oporu i powstrzymywania,

Popularność towarów kulturowych:

-względna niezależność gospodarki kulturowej od finansowej, społeczeństwo broni swojego zróżnicowania,

-polisemiczna otwartość tekstów popularnych - doraźne sojusze kulturowe według rożnych osi: klasy, płci, wieku, rasy, orientacji seks.,

-możliwość wykorzystywania kultury popularnej do własnych celów (np. subkulturowego oporu) - radzenia sobie z utowarowieniem,

Kultura popularna i codzienne praktyki:

-możliwość oporu w obrębie tego co popularne - adaptacja, manipulacja, oszustwo (różne „sposoby użycia narzuconych systemów"),

-„Językowy potencjał towarów", akt konsumpcyjny jest aktem produkcji kulturowej (konsumpcja to zawsze wytwarzanie znaczeń),

-towar staje się zasobem, z którego korzysta kultura codzienności,

-produktywność konsumpcji,

Subwersja w kulturze popularnej:

-przymus i akceptacja („kto akceptuje okoliczności, przezwyciężył przymus"), -strategia i taktyka,