90
ności i Innowacyjnośći projektanta. Formułowanie problemu projektowego kończy się w momencie określenia zasobu projektowego, łącznie z jego cechami.
3.2.2. Strukturalizacja cech zasobu projektowego
Wynikiem sformułowania problomu projektowego jest zasób traktowany jako metajęzykowy odpowiednik wyróżnionego /wydzielonego/ obiektu świata rzeczywistego. Będąc kategorią modelową, zasób ■usi odzwierciedlać wszystkie istotne aspekty problemu projektowego. Dokonuje się tego przez określenie skończonego zbioru cech utożsamianego z tym zasobem.
Cechy zasobu Z będziemy oznaczać symbolem cechy C* (i=1-sj Zasoby charakteryzujące się tym samym zbiorem cech C = j C^J
Ir
Indywidualizujący opis zasobu Z. w klasie Z dokonywany jest za pomocą wartości cech. Wartośćioivani^__cechy_^__^leęa__E3
arem cechy C^.
i danej chwili czasu t dowolnej cesze zasobu odpowiada
t
tylko jedna wartość if będąca jej bieżącą wartością, a stąd **■
całemu zasobowi Z^ odpowiada wektor wartości cech
wektorami wartości cech. Dwie cechy zasobu nazywać będziemy rófr oymi, jeżeli zbiory Ich wartości będą różne.
I pewnych sytuacjach praktycznych można żądać, aby różnym cechom tego samego zasobu odpowiadały iloczynowo różne repertuar;
wartości, tzn. W1 r\ f* = 0 . Wymóg ten może dotyczyć zarówno oznaczeń wartości, jak i interpretacji tych wartość i.
f zbiorze cech jc^} zasobu Z mogą wystąpić cechy, którym odpowiada tylko jedna wartość 0f. Tego rodzaju cechy będziemy of-
zywać atrybutami i oznaczać jako C±. Operacji określa*!* tuaru wartości cechy C będziemy zapisywać w postaci lciJ • * wtedy [Oj =* Wlf [Sj - •
Schemat 5*2. Przykład próby atrukturalizac jl cech zasobu dla zadań analizy obiektu* Słońce
Każda z cech jest .wyrażeniem miary pewnego czynnika kla
syfikującego obowiązującego w świecle rzeczywistym. Jeżeli określony obiekt może być sklasyfikowany za pomocą tego czynnika* osna osa to* że może mu być przypisana określona cecha i określona jej wartość. Ze zrozumiałych względów /np. w wyniku oddziaływania In*