(następny fragment punktu 111 umieszczam dla pasjonatów , pozostali bez uszczerbku dla egzaminacyjnych potrzeb mogą go pominąć)
Bóg stanowi wyraz pragnienia, aby wiedzieć wszystko. Idea ta jednak nie może być przedmiotem działań nauki, bo Bóg jest granicą naszych myśli, której tue możemy przekroczyć. Kant poddaje krytyce dowody na istnieme Boga. Dowody, którymi poshigiwał się Tomasz z Akwinu opierały się na przekonaniu, ze wszystko musi mieć swoją przyczynę. Z tego przekonania Tomasz wy ciągnął wniosek, że świat jako całość musi mieć również jakąś przyczynę poza sobą.
Rozumowanie powyższe jest dla Kanta niczym innym jak tylko bezsilną próbą zgłębienia świata obiektywnego („samego w sobie"). Związek przyczynowy jest bowiem jedną z zasad doświadczalnego świata i nic nie uprawnia do twierdzenia, że identyczna zasada obowiązuje poza obszarem doświadczenia.
Monizni- system filozoficzny, według którego ismieje tylko jedna rzeczywistość- materia albo duch. Materialistyczny moiuzm Marksa przeciwstawia się spirytualistycznemu monizmowi Hegla. System Spinozy, utożsamiający Boga z naturą, bywa interpretowany jako materializm (gdy przyjmuje się punkt widzeiua, że to Nanira utożsamiana jest z Bogiem) lub jako spirytualizm (jeżeli wychodzi się z założenia, że to Bóg jest tożsamy z wszelką rzeczywistością naturalną) Monizm tue uznaje zatem zasadniczej różnicy, którą- jak się wydaje-można dostrzec pomiędzy świadomością a światem, między duchem a materią
Dualizm- stanowisko zakładające w różnych ujęciach filozoficznych występowanie dwóch niewspółmiernych a zasadniczych dla całości- elementów, dwóch wzajemnie nieredukowalnyh zasad. [1] W metafizyce (ontologii) dualizm przyjmuje współistiuenie dwóch odmiennych od siebie składników (np. materia i duch u Kartezjusza, czy materia i forma u Arystotelesa) współkonstytuujących rzeczywistość. [2] W antropologii: koncepcja upatrująca jedności człowieka w nierozłącznym złożeniu dwóch odrębnych elementów (np. substancji myślącej i substancji rozłącznej u Kartezjusza; osoby i jednostki w neotomizmie). [3] W aksjologii, szczególnie w etyce dualizm jest poglądem sprowadzającym wszelkie wartości do dwóch opozycyjnych (najczęściej dobra i zła) i w walce między mmi upatrującym zasady rządzącej światem (np. manicheizm).