Polska już w 1939 przystąpiła do Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych (IPSA), a w 1957 powołano Polskie Towarzystwo nauk Politycznych (PTNP).
Na przełomie XIX i XX wieku w nauce o państwie i polityce koncentrowano się głównie na państwie, gloryfikowano je, jako główny podmiot polityki (Hegel). Ten kierunek zawiódł podczas II wojny światowej, kiedy to nacjonalizmy doprowadziły do katastrofy. Zaprzestano podejścia empirycznego, a także próbowano zmienić zainteresowanie państwem na naukę o systemie politycznym. Rozdzielono filozofię i naukę.
Obecnie podejmowane są próby ponownego połączenia tych dwóch elementów (teorii i praktyki), stąd bierze się nazwa „Nauka o państwie i polityce”.
b) Metody badawcze w politologii:
Muszą respektować określone zasady metodologiczne:
1. historyzmu (postulującą badanie zjawisk w aspekcie konkretno historycznym)
2. podejścia systemowego (postulującą badanie zjawisk w aspekcie całościowym, ze względu na więzi przyczynowo-skutkowe warunkujące dany kształt zjawisk i występujących między nimi związków).
• analiza systemowa
Najbardziej rozwojowa i wpływowa we współczesnej nauce o polityce. Jej prekursorem jest D.Easton, a duży wpływ wywarły także prace T.Parsonsa.
Analiza systemowa to całokształt zasad naukowego myślenia oraz metod i środków analizy, pozwalających badać dany obiekt jako względnie jednolitą całość.
Analiza systemowa jako metoda badawcza w politologii charakteryzuje się:
3. ujmowaniem systemu jako całości złożonej z elementów zależnych od siebie wzajemnie, jak i od owej całości
4. uwzględnieniem ogółu warunków, w jakich owa całość (nazywana systemem) działa
5. szukaniem źródła przekształceń w samym systemie, w jego zdolności samosterowania własnym działaniem i oddziaływaniem na otoczenie.
W klasycznym ujęciu Eastona analiza systemowa obejmuje:
1. wejście do systemu (żądanie i poparcie zmian)
2. konwersję wewnątrzsystemową (przełożenie języka zewnętrznego na język systemu)
3. wytwory systemu (dążenia i działania polityczne)
4. sprzężenie zwrotne między wejściem a wyjściem
• ujęcia ilościowe i jakościowe
Polegają głownie na gromadzeniu i analizowaniu masowych informacji o zjawiskach politycznych, społecznych i ekonomicznych, a następnie analizie ilościowej tak zgromadzonego materiału W ich wyniku można uzyskać syntetyczne cliarakterystyki za pomocą średniej oraz analizę zależności i współzależności określających natężenie jednej zmiennej poprzez natężenie innych zmiennych.
• metoda porównawcza