która stanowi granicę między warstwą zwęgloną i niezwęglonym rdzeniem przekroju poprzecznego. Głębokość zwęglenia oblicza się przy założeniu:
• zwęglania jednokierunkowego, wg wzoru:
• zwęglania wyidealizowanego z uwzględnieniem efektu zaokrąglania naroży, wg wzoru:
= (12-2)
gdzie:
</., - obliczeniowa głębokość zwęglania jednokierunkowego [mm) przedstawiona na rys. 12.2 i 12.3,
(30 - podstawowa obliczeniowa prędkość zwęglania jednokierunkowego [mm/min],
dchtFA - wyidealizowana obliczeniowa głębokość zwęglania [mm] przedstawiona na rys. 12.3,
- wyidealizowana obliczeniowa prędkość zwęglania [mm/min], l - czas wystawienia na działanie ognia [min].
Różnicę między obydwoma rodzajami głębokości zwęglania obrazuje rys. 12.3.
Wartości obliczeniowe prędkości zwęglania (ł0 i p„ [mm/min] powierzchni niezabezpieczonych przedstawiono w tablicy 12-1.
Prędkość zwęglania drewna twardego o gęstości charakteiystycznej 290 + 450 kg/m' można obliczać przy zastosowaniu interpolacji liniowej. Prędkość zwęglania buczyny należy przyjmować jak dla drewna litego miękkiego.
W przypadku gęstości charakteiystycznej pt innej niż 450 kg/m’ i grubości płyt hp innej niż 20 mm należy obliczać prędkość zwęglania wg wzoru:
(12.3)
(12.4)
P» - gęstość charakterystyczna [kg/m3], hp - grubość płyty [mm].
Obliczeniową prędkość zwęglania jednokierunkowego można stosować - pod warunkiem uwzględnienia zwiększonego zwęglania w pobliżu naroży - dla przekrojów poprzecznych o pierwotnej szerokości minimalnej b^, gdzie:
(12.5)
= 2+ 80 dla > 13 mm,
= 8,15d(tar 0 + 80 dla dtlmB < 13 mm
Jeżeli minimalna szerokość przekroju poprzecznego jest mniejsza od b^ należy stosować obliczeniową prędkość zwęglania wyidealizowanego z uwzględnieniem efektu zaokrąglania naroży Pn. W przypadku przekrojów poprzecznych