1352737901

h

210 KONIEC WOJNY, KONIEC ŚWIATA

do chronologii; znaleźli się według wskazówek Ptolomeusza u schyłku szóstego tysiąclecia, a według rzekomej wskazówki Apostoła u końca wieków przeznaczonych dla świata ; stąd wysnuli swój wniosek, godny uwagi, mianowicie'nie tak rozumowali: Elijah przepowiada prawdę o wiekach przed prawem, pod prawem i za Mesyasza, więc świat kończy się z szóstem tysiącleciem, — a wprost odwrotnie dowodzili: świat dobiega już: końca, (rzekomo) wedle Apostoła, a istnieje około 6000 lat wedle ptolemejskich wskazówek, więc co do jego końca ugodził w prawdę Elijah, choć chybił co do dób poszczególnych.

Z tym błędem ptolemejskiej astronomii nie liczą się pisarze, którzy przytaczają jako najdawniejsze świadectwo za

6- ciu tysiącleciami rzekomy list Barnaby¹), oczywisty utwór krasomówcy, który twierdzi, że „P. Bóg kończy w 6-ciu tysiącleciach wszystko, bo dniem u Niego 1000 lat i odpoczął dni&

7- go, odkąd zjawiony Syn Boży, aby przerwać czas bezprawia

i sądzić bezbożnibi, zmienił słońce i księżyc z gwiazdami...

Więc widzisz, jak pięknym odpoczynkiem uświęca ten dzień ■■

siódmy, gdy sprostamy uczynkom sprawiedliwym, obdarzeni ewanielią po zwycięstwie nad bezprawiem. Mówi tedy: takie uczyniłem dnie siódme, a po końcu ostatecznym gotuję początek dnia ósmego, to znaczy początek innego świata⁴*. Z tych słów łatwo, wyczytać 6000 lat, krągło liczonych z aleksandryjczykami na dobę przedchrześcijańską, a nie z Elijahem na koniec świata, bo przed nim żyjemy w siódmej dobie tysiącleci,, przeżywamy „tak uczynione dnie siódme⁴⁴, a po nich dopiero zacznie się po końcu świata dzień ósmy. Całe tedy rzekome proroctwo Barnaby wypowiada myśl zupełnie inną, niż zapo-

i

wiedział Elijah.

Dopiero Syryjczyk, ino wiercą owiany duchem pelagiań-skim, zostawił dzieło dochowane przy pismach św. Ireneusza^{2 3}), w którem przywołuje św. Pawła, jakoby proroka o bliskim końcu świata, a za pewnik naukowy poczytuje chronologię-

1

^x) P. G. t. 2, str. 769—772.

2

) P. G. t. 6, str. 1242—1246, 1312; por. Bardenhewer Gesch. der

3

altchr. Litt. 1 Band § 18, n. 8, d.