92974

4. Uzasadnić przyjmowanie przy sprawdzaniu spodziewanych osiadań edotnetrycznych modułów ściśliwości.

Podłoże gruntu traktuje się jako jednorodną półprzestrzeń liniowo odkształcalną tza stosuje się metody obliczeń teorii sprężystości lecz przy różnych wartościach geotechnicznych parametrów, odksztalcalnośc granicy oznaczamy jako M* lub E₀ dla obciążeń pierwomych oraz M lub E dla wtórnych. Osiadanie w gruncie: - dwie teorie plastyczności i sprężystości. Obliczając osiadanie pod fundamentem uproszczonym zakładając, że pod fundamentem grunt zachowuje się niezależnie od obciążeń zgodnie z prawem Hooke a. a=eE, e - odkształcenie jednostkowe, E - moduł sprężystości liniowej. e=Al/l; e=s/h_h o=(s/h,) E. Próbka gruntu pod fundamentem zachowuje się jak w klasycznym edometrze ograniczona jest z góry podstawą fundamentu z boku przez grunt

Do obliczeń osiadań pod fundamentem bierze się edometryczny moduł ściśliwości dlatego, ze podłoże gruntowe traktuje się jako jednorodna półprzestrzeń Umowo odkształcalną a więc stosuje się do obliczeń osiadań metody teorii sprężystości. Przyjmuje się, że osiadania są wprost proporcjonalne do wzrastającego obciążenia. Pod fundamentem grunt nie ma możliwości bocznej rozszerzalności, ścieśnianie gruntu następuje tylko w jednej osi. Osiadanie podłoża jest suma poszczególnych warstw zawartych w bryle ściśliwej.