19

3.4. Elementy wielogałęziowe 39

Przy sprawdzaniu elementu na wyboczenie względem osi materiałowej współczynnik redukcyjny nośności obliczeniowej przekroju ty i współczynnik wybocze-niowy ę wyznacza się jak dla elementu pełnościennego.

Natomiast przy sprawdzaniu stateczności elementu względem osi niema-teriałowej należy obliczać smukłość zastępczą określoną wzorem (59) w którym X - smukłość jak dla elementu pełnościennego, m - liczba gałęzi w płaszczyźnie przewiązek lub skratowania, równoległej do płaszczyzny wybocze-nia, X_v - smukłość postaciowa, którą określają wzory (60) i (61), a współczynnik redukcyjny ty wyznaczać ze wzoru

ty = minicy. O-).

gdzie ę_l - współczynnik wyboczeniowy dla pojedynczej gałęzi, ę_v - współczynnik niestateczności miejscowej gałęzi.

Nośność obliczeniową przekroju oblicza się wg wzoru (33). Przy sprawdzaniu warunku stateczności (39) współczynnik wyboczeniowy o należy wyznaczać w zależności od smukłości względnej

k = tyiW,

(por. wzór (36)), wg krzywej wyboczeniowej b.

Przykład 3.1

Sprawdzić nośność osiowo ściskanego słupa, podpartego przegubowo, wykonanego z dwuteownika HE200B (rys. 3.1).

9,0

V* •' ' //// */ ' ' f t .* t ■/. //k y	o^v
	łtT
200

Rys. 3.1