310

310

5. SPRAWDZANIE ŚRUBY NA WYBOCZENIE

5.1.    Długość ściskanej części śruby (rys. 17.1.6), mm

£,=//+/>,+0,5ń.

5.2.    Długość wyboczeniowa, mm L_w=^iL_lf

gdzie: fM - współczynnik wyboczeniowy długości śruby zależny od sposobu zamocowania końców ściskanej śruby (rys. 17.1.7).

5.3. Smukłość śruby    X=L_wli min y

gdzie: /_min=V J/S '= 0,25ć/₃, mm - promień bezwładności;

J- TT c/₃⁴/64 mm⁴ - moment bezwładności; S= tt dl 14 mm² - przekrój śruby.

5.4.    Krytyczna wartość siły ściskającej <?kr, przy której śruba ulega wyboczeniu, N:

-dla X >100    Q_b= n² E J/L²k^ Q;

-dla 40$ X< 100 Q_kr=a_lIS={a-bX)S^Q. Wartości współczynników o i b (tabl. 17.1.4). Niespełnienie warunku ^ Q wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p. 1.3 lub doboru materiału śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych;

- dla X < 40 wyboczenie śruby nie sprawdza się. Krytyczna wartość ściskającej siły Q^ dla prętów o skokowo zmiennym przekroju poprzecznym (rys. 17.1.9).

8. WYMIARY KORPUSU (rys. 17.1.6).

8.1.    Wysokość korpusu, mm H_k = H+(10±\5)+(h-h_k).

8.2.    Wewnętrzna średnica korpusu obok nakrętki, mm

d^-D_n+ 5 mm.

8.3.    Wewnętrzna średnica korpusu u podstawy przy zbieżności 1:10 Dkw = ć/kw+[#+(10U5)]/5.

8.4.    Zewnętrzna średnica korpusu u podstawy z warunku wytrzymałości na naciski powierzchniowe, mm

Ł>_k2=\l4(?/(7TŁ;)+Dj_w,

k’_d = (2,5t3,0) MPa - dla podkładek z drzewa.

8.5.    Grubość ścianki korpusu odlewanego ó = 6,0 mm.

Ston śruby -wkręcony

Rys. 17.1.5. Podstawowe wymiary korpusu

6. WYMIARY KORONY (rys. 17.2.1).

6.1.    Dla korony o płaskim podparciu (rys. 17.2.2a-c) zewnętrzna średnica powierzchni oporowej korony [dla d_o=(0,5~0,6)</ ] z warunku wytrzymałości na

zużycie, mm D₀=^j4Q/(n k_d)+d'„² (d'₀~d_B, rys. 17.2.1).

6.2.    Inne wymiary korony (rys. 17.2.1).

6.3.    Moment tarcia na oporowej powierzchni korony, N-mm, T* = Q f(D*-d^)/[3(D²0-d^)l

Dla płaskich powierzchni podporowych d_a i D₀ wg rys. 17.2.2a-c.

Dla niepłaskich powierzchni oporowych d_Q- 0; D₀~2a\

gdzie o'=l,109"VęR/E’, mm (rys. 17.2.3a);

o' =1,1091/ Q R_x R₂ĄE(R₂-Ri)] > mm (rys. 17.2.3b);

R, R j, R₂-promienie kulistych powierzchni, mm;

E= 2,1 ■ 10⁵- moduł sprężystości, MPa.

Wymiary R, R₂ dobiera się w taki sposób, żeby wymiar

strzałki wypukłości powierzchni oporowej osięgał a = 3t t 4 mm (rys. 17.1.4).

Rys. 17.1.4. Wymiar strzałki wypukłości trzpienia śruby

8.6. Naprężenia zastępcze ściskające uwzględniające naprężenia skręcania korpusu (obok nakrętki), MPa

a_c=ia_c'²+3T²'< k_c,

gdzie:    ctć =4Q/u[(d ^+2 <5)-</_k^:w)];

T = r,_gw/{n[(d₁™+2Ó)-</L]/[16(</icw+2<5)]}.

9.    SPRAWNOŚĆ PRZEKŁADNI

v=tgy/My+P')+2T_ik/(Q d₂)).

10.    NAPĘD PODNOŚNIKA

10.1. Przy napędzie ręcznym podnośnika (rys. 17.1.6) oblicza się:

-    długość rękojeści, mm L_r= (T_tgw+ T& )/(F_r z_T k_z), gdzie: F_r ^ 300 N - wysiłek robotnika;

z_r - ilość robotników;

k_z — współczynnik niejednoczesnego przykładania wysiłku robotników (tabl. 17.1.1).

-    średnica rękojeści, mm

d_r=lF_r z_T k_z (L,-0,5 D₃)/( 0,1Ł*), k_g = 1004120 MPa dla materiału rękojeści St3. Konstrukcja mechanizmu zapadkowego (p. 17.4).

Tabl. 17.1.1

1 1 o 11 N	kz= 1,0
zr = 2,0	00 o II N

7. SPRAWDZENIE WYTRZYMAŁOŚCI ŚRUBY

Naprężenia zastępcze ściskające uwzględniające naprężenia skręcania śruby, MPa

ai = i [4Q/(7Tć/₃²)]²+3[77(0,2(/₃³)]²$ k_c,

gdzie: T - moment skręcający śrubę, N • mm;

T=T_tgw - dla podnośników;

T=T_tgw+T_± - dla pras, ściągaczy.

Niespełnienie tego warunku wymaga zwiększenia średnicy śruby z powrotem do p. 1.3 lub doboru materiału śruby o podwyższonych własnościach mechanicznych.

10.2.    Przełożenie przekładni u - 2nL_r / D.

10.3.    Napęd mechaniczny

Moc obliczeniowa silnika elektrycznego, kW

P* = QV/(lOOOWred),

gdzie: v - prędkość podniesienia śruby, m/s;

Vred~ współczynnik sprawności reduktora napędu.

Tabl. 17.1.2. Dopuszczalne naprężenia dla materiałów

pary _|( śruba-nakrętka"

Materiał	kt, MPa	kj, MPa	ks, MPa
Stal	Re 13	Re/2	0,6 kr
Brąz	35445	45 450	30450
Żeliwo	20424	60480	30450