1687289248

(26)    A Nowy premier powiedział, że od nowego roku mają być mniejsze podatki.

B Tak, a zaraz po wtorku ma być sobota.

Trudno jest jednak rozważać maksymę jakości w oderwaniu od maksymy ilości. Maksyma ilości dotyczy maksymalizacji informacji, zaś maksyma jakości podkreśla jej prawdziwość, co jest w gruncie rzeczy nadmiarowym wymogiem, o ile informacja rzeczywiście jest informacją. W przykładach ilustrujących działanie zasady ilości zwykle działa też zasada jakości. Nie sposób twierdzić, że (17) sugeruje, że Piotr nie ma pięciorga dzieci bez odwołania się do (MJ). Bez (MJ) nie moglibyśmy bowiem stwierdzić, czy spełnione są warunki illokucyjnego dokonania (17), to znaczy czy rzeczywiście (17) jest dostatecznie uzasadnione. Na trudności w rozważaniu (MI) i (MJ) w oderwaniu od siebie zwraca uwagę Leech (1983 s.84). Harnish (1976 s.362) posunął się dalej proponując zastąpienie (MI) i (MJ) przez jedną maksymę jakości-ilości. W rozszerzonej, w stosunku do oryginalnego sformułowania Harnisha, formie brzmi ona następująco:

(MJI) Maksyma Jakości-Ilości: Wypowiadaj się tak, aby twoja wypowiedź był możliwie najbardziej informatywna wśród wszystkich tych możliwych wypowiedzi, dla których, posiadasz dostateczne uzasadnienie i które są jednocześnie oczekiwane na danym etapie rozmowy.

(27)    A Gdzie mieszka Zbyszek?

B Gdzieś w Niemczech.

BI No, gdzieś chyba mieszka.

B2 Nie wiem.

B3 Gdzieś w Bawarii.

W kontekście, z którego wynika, że A pyta o adres, odpowiedź B jest dla A niezadowalająca, nie mówi bowiem (w tym kontekście) wiele więcej niż BI i (w tym kontekście) jest równoważna B2. Oczywiście w innym kontekście, rzecz będzie się miała całkiem inaczej. Eksploatując (MJI) dochodzimy do sugerowanego znaczenia B. Zawiera ono wynikającą z maksymy jakości informację, że B ma dostateczne uzasadnienie na to że Zbyszek mieszka w Niemczech. Sugerowane znaczenie wypowiedzi B zawiera jednak więcej informacji. (MJI) pozwala stwierdzić, że B powiedział wszystko co wiedział na ten temat. Wiedział zatem znacznie więcej niż BI i B2, ale mniej niż B3.

Status maksym składających się na (ZK) wymagałby głębszego namysłu. Przedstawione wyżej trudności w rozróżnieniu działania (MI) i (MS) oraz wyraźna niesamodzielności najważniejszej z maksym: (MJ) każą traktować