1687289568

132 Nowe mieszkanie. Mój pierwszy krokodyl.

132 Nowe mieszkanie. Mój pierwszy krokodyl.

nimi, dając wskazówki i pilnując, by nie podziurawili skóry. Po przeszło dwu godzinach skóra rozstała się z ciałem krokodyla.

Spojrzałem na słońce. Było już po drugiej. Za późno na dalsze polowanie.

Możnaby pozostać na noc i rozpocząć polowanie

o świcie. Mówili murzyni, że przed wschodem słońca roi się tu od krokodyli, hipopotamów, wielkich czarnych małp i innego zwierza. Lecz spędzenie nocy bez snu, w ciągłej walce z miljonami komarów, nie uśmiechało mi się wcale.

Wydałem rozkaz powrotu.

Patron pozwolić zabierać kawałek mięso! Krokodyl być dużo, dużo dobra!

— Pozwolić!

Ruszyliśmy ku skałom. Dwóch „czarnych” dźwigało z trudem skórę, trzeci uginał się pod ciężarem „polędwic” i „szynek” krokodylich.

Stanęliśmy pod górą, gdy murzyn, niosący mięso, zrzucił swój ciężar na ziemię i podbiegł do mnie.

Małpy, co być czarne

rzekł cicho, wskazu

jąc na skały.

W oczach chłopca wyczytałem błaganie.

Strzelaj

rzekłem do niego.

Duże czarne małpy w popłochu wspinały się po

skałach.

Szybko ujął w lewą rękę łuk, przyłożył strzałę i naciągnął cięciwę.

— Spudłuje, chyba — pomyślałem.

W promieniach słońca stał nagi i piękny. Widać było każdy muskuł wyprężonego ciała, które błyszczało od potu jak lakierowane.