93260

efekt finansowy. Ponieważ w polskim modelu gospodarki łowieckiej właścicielem zwierzyny w stanie wolnym jest skarb państwa, a zarządza zwierzyną koło łowieckie - dzierżawca obwodu, dlatego to myśliwi, ponoszą ciężar odszkodowań wypłacanych rolnikom. Również to myśliwi muszą zadbać o minimalizację szkód wyrządzanych przez zwierzynę. Odbywa się to poprzez odpowiednie zabiegi hodowlane i agrotechniczne, polegające na odpowiednim kształtowaniu łowisk. Sporządza się specjalne poletka, udostępniane zwierzynie, na których może ona znaleźć żer, pasy zaporowe dla dzików, zatrzymujące zwierzynę w lesie i zapobiegające wychodzeniu na pola, w okresie zimowym dokarmia się zwierzynę poprzez sieć paśników i nęcisk. Stosuje się specjalne środki chemiczne, które swoim zapachem odstraszają zwierzynę itd, itp. Zwierzyna wyrządza również szkody w uprawach leśnych, zgryzając pędy młodych sadzonek, wycierając o nie poroże (czemchanie), łamiąc młode drzewka itd. Tutaj również stosuje się szereg środków zapobiegawczych, przy czym zawsze należy zachować rozsądek i pamiętać, że las jest domem zwierzyny i ma ona pełne prawo korzystać z jego dobrodziejstw i suto zastawionego stołu, co nie znaczy jednak, że poprzez właściwe gospodarowanie populacjami, kształtowanie właściwej ich struktury wiekowej i płciowej oraz utrzymywaniu liczebności na właściwym, dostosowanym do danych warunków poziomie, nie powinniśmy ograniczać szkód przez nią powodowanych. W zakres zagospodarowywania łowisk, wchodzi także tworzenie miejsc schronienia i rozrodu dla zwierzyny - w postacie tzw remiz śródpolnych, koszy lęgowych itd. Myśliwi mają również za zadanie zwalczanie kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego, w swoich działaniach współpracują ze Służbą leśną. Strażą leśną i łowiecką, Policją itd. Obecnie jest to raczej forma ochrony przyrody, mająca na celu przede wszystkim dostosowywanie liczebności populacji zwierząt dziko żyjących do ciągle zmienianego przez człowieka środowiska ich występowania.

8.    zachowania i rozwoju populacji zwierząt dziko żyjących.

9.    Zwalczanie kłusownictwa i szkodnictwa łowieckiego.

10.    Ustalanie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa.

11.    Wspieranie i prowadzenie prac naukowych w zakresie gospodarowania zwierzyną.

12.    Propagowanie łowiectwa i ochrony zwierzyny.