1947995374

Mariola Racław

ISNS UW

Sytuacja warszawskich rodzin w latach 2004-2008

Analiza sytuacji warszawskich rodzin ma służyć stworzeniu trafnie identyfikującej problemy społeczne (tzw. odpowiedniej), spójnej (o niesprzecznych celach wewnętrznych), skutecznej (pozwalającej osiągnąć założony cel), efektywnej (optymalizującej korzyści przy minimalizacji wydatków) i racjonalnej (o adekwatnie dobranych środkach do celu) lokalnej polityki rodzinnej.¹

Lokalną politykę rodzinną rozumiem jako zespół mechanizmów i instytucji zaspakajających potrzeby rodzin, prowadzący w efekcie do integracji lokalnej wspólnoty. Innymi słowy, celem samorządowej polityki rodzinnej jest stworzenie rodzinom przyjaznego środowiska, tzn. takiego, które będzie sprzyjało posiadaniu i wychowywaniu dzieci; które będzie stabilizowało rodziny w miejscu zamieszkania. Stabilizacja rodzin w ich miejscu zamieszkania rozumiana jest - przy przyjęciu perspektywy długookresowej - jako zespół czynników materialnych (np. infrastruktura) i niematerialnych (np. poczucie bezpieczeństwa publicznego) zachęcających jednostki do osiedlenia się na danym terenie, założenia tam rodziny i wychowania dzieci. Lokalny samorząd, dla którego rodziny stają się głównym podmiotem działań, musi odpowiadać na ich potrzeby, dostosowując bazę usługową do ujawnionych bądź prognozowanych preferencji społecznych (potrzeb i sposobów ich zaspokajania).²

1

1

   Są to tzw. prakseologiczne kryteria „dobrej" polityki społecznej. Więcej na ten temat patrz M. Bednarski, B. Szatur-Jaworska, Wskaźniki społeczne jako narzędzia oceny polityki społecznej, w: J. Auleytner, J. Danecki (red.), Teoretyczne problemy nauki o polityce społecznej. Materiały z konferencji w Warszawie 27-29 XI1997, ELIPSA, Warszawa 1999, 250-254.

2

   Por. uwagi na temat lokalnej polityki rodzinnej zawarte np. w M. Racław-Markowska, Pomoc rodzinie w realizacji jej funkcji, w: J. Hrynkiewicz, Zadania samorządów lokalnych w rozwoju demograficznym, RRL, WSE-H w Skierniewicach, Skierniewice 2002.