na małym dzieckiem, edukacji, związane z zagospodarowaniem czasu wolnego, mieszkalnictwem i ochroną zdrowia, a także wsparcie w sytuacjach krytycznych (pomoc społeczna). Układ przedmiotowy wynika z perspektywy środowiska przyjaznego rodzinie, które powinno organizować działania lokalnej polityki rodzinnej. Poprzedzi je analiza procesu formowania i rozpadu rodzin w Warszawie. W zakończeniu odniosę się do typów rodzin (klasyfikacja przytoczona wyżej), wyróżnionych już w pracach Urzędu Miasta.
W opracowaniu zastosowałam wtórną analizę: danych gromadzonych w ramach statystyki publicznej (dane demograficzne, dotyczące infrastruktury społecznej); danych urzędowych (dostępnych na stronach internetowych oraz otrzymanych z UM); informacji zawartych w opracowaniach i raportach, sporządzanych dla UM (w ramach prac nad Społeczną Strategią Warszawy); wyników badań socjologicznych (m.in. dotyczących stylów życia warszawskiej młodzieży, nierówności w dostępie do zdrowia w stolicy, przestrzennego grupowania ludności stolicy).
I. Dane demograficzne o warszawskich rodzinach
Zachowania demograficzne jednostek, determinowane przez biologiczny i społeczny wymiar funkcjonowania ludzi, przesądzają o procesie formowania i rozpadu rodzin. Statystyka publiczna notuje liczby, za którymi stoją indywidualne decyzje. Wynik końcowy -liczba absolutna - ukrywa w sobie zarówno czynniki „obiektywne", czyli wymierne (na przykład: o intensywności zawieranych małżeństw decyduje m.in. dostępność kandydatów na rynku małżeńskim), jak i nieobiektywne, trudne do oszacowania (nawet w sytuacji licznych kohort w wieku zdolności do wchodzenia w związek małżeński śluby mogą nie być liczne ze względu na panujące obyczaje i tradycje10). W publicystyce często ignoruje się ten sprzężony efekt oddziaływania czynników wymiernych i niewymiernych. Należy też
10 Już Konfucjusz stwierdził ujemną korelację pomiędzy wzrostem kosztów ceremonii zaślubin a liczbą zawartych małżeństw w starożytnych Chinach.
5