Definicja: właściwość pomiaru lub wzorca jednostki miary polegająca na tym, że można go powiązać z określonymi odniesieniami, na ogół z wzorcami państwowymi lub międzynarodowymi jednostkami miary, za pośrednictwem nieprzerwanego łańcucha porównań, z których wszystkie mają określone
niepewności. (VIM 6:10 - Irt 8IPM, lEC, IFCC, ISO, IUPAC. IUPAP. OIML, International VocaOutary ol Basic and Metrologiem Terms i 19931
Zachowanie spójności pomiarowej jest warunkiem jednoznaczności wyników pomiarów, umożliwiającym ich wzajemne porównanie.
Długość łańcucha porównań jest nieograniczona. Im dłuższy tym większa niepewność.
Końcowa niepewność musi zawierać składowe niepewności wszystkich elementów metody pomiaru oraz niepewność materiału wyższego
r7prin_
SIOMA-ALDRICH