2588001783

pamiętać, że telekomunikacja, w odróżnieniu od klasycznej teorii informacji, nie analizuje zawartości merytorycznej ani uczuciowej przesyłanej wiadomości. Podstawowe zadania telekomunikacji to:

1.    Przekazanie szeroko rozumianej informacji z umownego punktu A do B w akceptowalnym przez uczestników procesu czasie.

2.    Przekazanie tej informacji w niezniekształconej formie (informacja po stronie odbiorczej ma być „tożsama” co po stronie nadawczej. W praktyce oznacza to, że ma być odtworzona z akceptowalnym poziomem błędu.

3.    Podczas procesu przekazu, należy zapewnić właściwą ochronę treści przekazywanej informacji. Tajemnica korespondencji jest jedną z około 30 tajemnic prawnie chronionych w systemie prawnym Polski.

Za początek telegrafii uznaje się datę 24 maja 1844 roku gdy została uruchomiona pierwsza linia telegraficzna z Sądu Najwyższego w budynku Kapitolu w Waszyngtonie - do odległego o 60 km Baltimore. Samuel Morse przesłał pierwszy komunikat w języku staroangielskim; „What hath God wrough?” - „Co stworzył Bóg ?”. Istota tego wynalazku, obecnie wydaje się bardzo prosta. Po stronie nadawczej klucz przerywał obwód zasilania (plus baterii, przewód linii, uzwojenie elektromagnesu do „ziemi” i powrót do minusa baterii) elektromagnesu po stronie odbiorczej. Mechanizm sprężynowy przesuwał ze stałą prędkością taśmę papierową i umieszczony na kotwiczce elektromagnesu rysik kreślił linię odpowiadającą czasowi zamknięcia klucza, kropkę lub kreskę. Zachowanie tajemnicy korespondencji było trudne, gdyż jej treść trzeba było ujawnić telegrafiście. Stąd też duży wysiłek wkładano w prace nad systemem w którym można by było wyeliminować pośrednictwo tegoż telegrafisty, czyli zbudowania systemów telefonicznych.

Za początek przewodowej telefonii uznaje się datę 10 marca 1876 rok, a za jej twórcę Alexandra Grahama Belka. Był to pochodzący ze Szkocji lekarz który zawodowo pracował w Ameryce Północnej. Prowadził zajęcia z dziećmi niesłyszącymi. Nic więc dziwnego, że dźwięki i ich propagacja stały się przedmiotem jego zainteresowań. Początkowo zaczął wykorzystywać diafragmę, która wykonywała drgania pobudzana tembrem ludzkiego głosu. W trakcie swoich eksperymentów zaobserwował ciekawe zjawisko. Mianowicie zaobserwował, że taka diafragma umieszczona w pobliżu elektromagnesu wywoływała zmiany w polu magnetycznym emitowanym przez elektromagnes. A te zmiany w konsekwencji powodowały, że zmieniało się natężenie prądu elektrycznego w cewce elektromagnesu. Bell połączył