ZAGADNIENIA POPIELNIC TWARZOWYCH 109
Ryc. 8. Zestawienie popielnic twarzowych typów A, tó, C oraz przy la y orm
o charakterze przejściowym:
a — Strzępcz, pow. Wejherowo; b — Owczarnia, pow. Kartuzy; c — Pobłocie, pow. Wejherowo; ci — Sledlimów, pow. Strzelno; e — Kowalewice, pow. Namysłów; — Bia ogarda, pow. Lębork; g — Rąb, pow. Kartuzy; h — Binino, pow. Szamotuły; ł — Gościeradz, pow. Bydgoszcz; j — Kamirowo, pow. Kościerzyna; k — Pokój, pow. Ścinawa; l — Sośnica, pow. Krotoszyn; m — Mąkowarsk, pow. Wyrzysk; n — Ulesie, pow. Legnica; o — Stara Kopernia,
pow. Szprotawa
obejmujących z otworkami, pochodzących jeszcze z IV okresu epoki brązu z terytorium kultury łużyckiej. Walnym argumentem przemawiającym przeciwko możliwości uznania popielnic z otworkami za urny twarzowe jest fakt odkrycia w osadzie kultury pomorskiej w Będzieszynie, pow. Gdańsk, dwu dużych naczyń z dziurkami pod krawędzią14. Jak wiadomo, urny twarzowe jako naczynia typowo grobowe w materiale osadowym nie występują. Z tych uwag wynika, że nie mamy podstaw do traktowania
14 L. J. Łuka, Kultura wschodniopomorska na Pomorzu Gdańskim, t. 1, Biblioteka Archeologiczna, nr 19, Wrocław 1966, s. 21, 22, ryc. la, b na s. 22.