3289580929

II. Wytrzymałość prętów prostych.

Oznaczywszy przez x₁ odległość przekroju niebezpiecznego od podpory B_t otrzymamy, jeżeli:

«)

P b -Cl ^<* 2 a

Q . P

a

P

Q

b — a 2a

1

2    ’

__ m

2 “2Q

Ugięcie w punkcie przytknięcia ciężaru P będzie

P H- a b

j9/max — 1

Q

B ■

a

x

U kh — ( P-H

Q \ ajj_

T

Sab

W przypadku szczególnym, gdy o = b — */« I (lączue obciążenie sposobem 2 i 8), będzie:

^ = 2?=v_a(P+(?), nr_max=:Wk_b=y_ti2r+ Q)i.

p+*j_ąq p

EJ 48

21. Sposób obciążenia Nr. 8 z obciążeniem ciągiem nad częścią rozpiętości (rys. 217).

2

£ -K />. “

Px

B

21

P-ł- l\

Jeżeli

. P

a

ffT

_r> ^ -j— , to odległość prze-

1 j    (— ^ Cl

kroju niebezpiecznego od podpory A będzie:

P

l

Jeżeli

a a

a Jł/max = JP

A

A²al

2(Pa -+- l\l)

-2a’ ^t0 P^rzc^^r(^j niebezpieczny leży w punkcie C

IPfo _ >/₂    « = ‘/₂ Pi.

przekroju niebezpiecznego od

(a więc x — a) i wtedy ił im a x

^Jczeh /»-■>— -₂-’ ^t0 podpory B będzie:

x

B :

2 ⁺ P 2

¹    i

W przypadku szczególnym, gdy o = i A = 7, P i li — V. ^ dalej 3 =

Dl

p-¹-

p=/ 2 J

49

2*1.

22. Belka obydwu końcami swobodnie podparta, a obciążona przez u równych ciężarów P, w (« — 1) równych odstępach c (rys. 218).