2165573963

IV* Wytrzymałość płyt i naczyń. 4X9

P

1. Płyta kołowa, równomiernie obciążo kg/cm² (rys. 271 i 272).

Rys. 271.

na ciśnieniem płynu:

(Jmax

J — w-

r^l v

1

Rys. 272.

Podług C. v. Bach'a dla krańcowych sposobów umocowania, przedstawionych na rys. 271 i 272, i dla wszystkich wypadków pośrednich:

rp — 0,8 do 1,2; y) = 0,17 do 0,60.

1’rzy doświadczeniach C. v. RarlTa płyty musiano uszczelnić na obwodzie, gdyż obciążenie wywierano ciśnieniem cieczy. Dla tego też podano po dwio wartości, pomię-d7.y kt<5remi wahają się spdlczynniki q> i i/>, zależnie od tego, czy oparcio^obwodu zbliżało się więcej do stanu niewzruszonego osadzenia, czy też do stanu zupcln]o'^,^iMjbodnogo podparcia.

Rod ług F. Grashof'a zaś jest:

dla sposobu podparcia rys. 271: <p=0,68; ip = 0,17;

„    „ rys. 272: tp— 0,87; y — 0,70.

2. Płyta kołowa, obciążona pośrodku siłą 1* kg, a na obwodzie swobodnie podparta (rys. 273). Silę P uważamy za równomiernie rozłożoną na polu koła rr?*₀³. Podług C. v. Bach’a będzie:

3 i

Omax

r² }

./ = V -

S³ E

Przyczem (p = 1,5; y = 0,4 do 0,5.

rodług F. Grashof'a zaś:

1.305 ln — -f 1.05

« V    i’o

1,73 r^a P n s¹ E

1 /_____ r . ___\ P

inax

3. Płyta kolista, jak wyżej pod 2., lecz osa dzona na obwodzie (rys. 274).

Rodług F. GrasboFa:

1.395 P

°max

ln -

n s-

b;

0,6825 P    r

E

s' E

4. Płyta eliptyczna, na obwodzie swobodnie podparta i równomiernie obciążona ciśnieniem płynu:    kg/cm. (jak rys. 271 i 272). Oś

wielka — 2 «, oś mała = 2 h, stosunek osi b : a — §. Podług C. v. Bach^ będzie:

h- 2 p__

tfmax — <P-^ < Kb,

ft- 1 ~T- C‘

przyczem (p = 0,667 do 1,125 (por. pod 1.).