3389186893

•) M. Mieses: „Polacy chrześcijanie pochodzenia żydowskiego”, str. XL.

Po powstaniu w 1831 r.

„Car Mikołaj hojnie łaską swoją wszystkich żydów obsypywał, szczególnie żydów w Królestwie, którzy mu się nie mało na szkodę powstańców przysłużyli.”

„Po upadku powstania, pisze ks. prof. Trzeciak, miejsce szlachty i inteligencji polskiej, która częściowo wyginęła, częściowo została zesłana na Sybir lub wyjechała z kraju na tułaczkę, zajęli żydzi chrzczeni, którzy dla awansu przyjmowali religię chrześcijańską; chrzciły się również i żydówki i wychodziły za mąż za chrzczonych żydów dla podtrzymania ducha i rasy. Wielkie majątki szlacheckie zajmowali żydzi chrzczeni, którzy dorabiali się wielkich fortun. W policji politycznej zajęci byli przeważnie żydzi chrzczeni i niechrzczeni”... 10)

Rola żydów w powstaniu 1863 r. jest podobna do roli w 1831 r. żydzi służą Moskalom, denuncjują powstańców. Niekiedy ta zdradziecka robota przybiera osobliwe formy. Jedni zdradzają powstanie a drudzy stają na czele akcji powstańczej. Fakt ten tłumaczy się tym, iż powstanie, które było rozpaczliwą i bohaterską walką narodu przeciw najeźdźcy -odpowiadało zamiarom żydostwa, pragnącego zguby Polaków - bowiem w powstaniu ginął najlepszy element polski o co właśnie żydom i ich sprzymierzeńcom chodziło.

Stąd też, gdy żyd Artur Goldman (skądinąd skarbnik powstańczy) zdradza bohaterskiego wodza powstania 1863 r. Romualda Traugutta, to jednocześnie na czele akcji powstańczej stają żydzi wychrzczeni: Karol Majewski i Józef Piotrowski. 11)

10)Ks. Dr. St. Trzeciak: „Talmud o gojach a kwestja żydowska w Polsce”, str. 321.

1 l)Według Ks. prof. Trzeciaka: „Talmud a kwestja żydowska w Polsce”, str.: 322 i następne.

Najokrutniejsi prześladowcy Polaków w okresie niewoli, to albo żydzi - talmudyści, albo żydzi mieszańcy. Przecież kanclerz Bismarck okrutniejszy w tępieniu Polaków od Murawiewa - Wiesziatieia, był mieszańcem żydowskim 12)

ŻYDZI A WALKA O NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI

W czasie walki o niepodległość narodu polskiego, żydzi wystąpywali gdzie tylko mogli, aby tej niepodległości przeszkadzać, zwłaszcza niepodległości całkowitej, niezależnej od „obcych agentur”, niepodległości, która miała na celu nie małą, cherlawą, ale Wielką Polskę.

Wiemy jaką rolę odegrał przy tworzeniu granic Polski, zwłaszcza w okresie traktatu Wersalskiego, wielki syn jej, Roman Dmowski. Żydzi użyli wówczas wszelkich swoich wpływów, aby nie dopuścić Romana Dmowskiego na przedstawiciela Polski, gdyż uważali to za policzek dla siebie.

Gdy jednak mimo to Dmowski zwyciężył, żydzi, mając wpływ na Wilsona (prezydenta Ameryki) i Lloyda George’a (przedstawiciela Anglii), utrudniali za wszelką cenę Dmowskiemu przeprowadzenie sprawy granic zachodnich i sprawy Gdańska, tak jak tego domagała się racja stanu Wielkiej Polski żydzi nam wówczas narzucili hańbiący traktat o mniejszościach, a gdy sejm polski w 1919 r. uchwalił odpoczynek niedzielny, poseł żydowski Grunbaum, odważył rzucić sejmowi i Polsce bezczelną groźbę: