3389187551

Wojciech Sobieski — autoreferat

Po uzyskaniu stopnia doktora i rozpoczęciu pracy na Wydziale Nauk Technicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, kontynuowałem prace związane z bifurkacjami w układach przepływowych. Ponownie zająłem się symulacyjnymi badaniami struktur przepływowych w układach typu dysza-komora, nawiązującymi do wspomnianego już eksperymentu E. Dybana. Po szerszej niż poprzednio analizie numerycznej układu wykryłem możliwość występowania jeszcze jednej formy przepływowej, nie wymienionej przez autorów eksperymentu. Wyniki tych prac prezentowałem w roku 2005 na konferencji GAMM (Gesellschaft fur Angewandte Mathematik und Mechanik) w Luksemburgu. W roku 2009 podsumowałem ten aspekt badań w pracy „Numerical Analysis of Flow Bifurcations in a Closed-Off Channel” (TECHNICAL SCIENCES), w której dodatkowo analizowałem powiązania (przejścia) między poszczególnymi formami bifurkacyjnymi. W tym samym okresie prowadziłem badania dotyczące możliwości występowania bifurkacji Hopfa w kanale z lokalnym rozszerzeniem, z tym że zastosowałem koncepcję „od modelu symulacyjnego, do eksperymentu”. W pierwszej kolejności przeanalizowałem numerycznie kilkanaście wariantów geometrycznych układu, a jeden z tych przypadków, w których zachodziły bifurkacje Hopfa, przyjąłem jako bazę do budowy stanowiska laboratoryjnego. Po uruchomieniu stanowiska okazało się, że bifurkacje Hopfa są wyraźnie zauważalne, co dowiodło, że przewidywanie tego typu struktur przepływowych metodami symulacyjnymi jest możliwe. Wyniki opublikowane zostały w pracy „Numerical And Experimental Analyses Of Hopf Bifurcations In A Locally Expanded Channel” (TECHNICAL SCIENCES, 2009). Podsumowanie badań dotyczących zagadnień bifurkacyjnych, tym razem ponownie w aspekcie strumienie, ukazało się w roku 2010 w artykule „Jet Pumps — Numerical Modeling Possibilities upon the Bifurcation Phenomena” (TECHNICAL SCIENCES). W pracy tej przedstawiłem symulacyjny model pracy strumienicy powietrzno-powietrznej, w której zasysanie czynnika roboczego odbywało się wyłącznie pod wpływem bifurkacji zachodzących w komorze mieszania. Wykazałem w ten sposób, że pulsacyjny model pracy strumienicy istotnie może odgrywać znaczącą rolę w rzeczywistych urządzeniach.

Cele naukowe prac związanych ze zjawiskiem bifurkacji obejmowały: przetestowanie możliwości przewidywania zjawisk bifurkacyjnych metodami symulacyjnymi, rozpoznanie możliwych do wystąpienia form bifurkacyjnych w kanałach z rozszerzeniem, analizę warunków występowania poszczególnych form bifurkacji i relacji między nimi oraz potwierdzenie znaczenia form bifurkacyjnych w pracy urządzeń strumienicowych. Wykonane badania miały w założeniu przyczynić się między innymi do zwiększenia wiedzy umożliwiającej w przyszłości rozwiązanie problemu modelowania pracy urządzeń strumienicowych, nie rozwiązanego w skali światowej do chwili obecnej.