Wojciech Sobieski — autoreferat
Jednym z zagadnień jakie szczególnie mnie zainteresowało podczas przygotowywania rozprawy doktorskiej była kawitacja. Po obronie pracy doktorskiej postanowiłem dalej zajmować się tym zjawiskiem. W roku 2004 opracowałem koncepcję stanowiska, w którym można by obserwować i analizować kawitację, a także stworzyłem specjalistyczne oprogramowanie, w języku Object Pascal, umożliwiające obserwację i analizę widma wibroakustycznego pochodzącego ze wzbudnika kawitacji. Etap przygotowawczy opisany został w artykule „Stanowisko laboratoryjne do badania zjawiska kawitacji metodą wibroakus tyczną” (DIAGNOSTYKA, 2004). Po zbudowaniu stanowiska opublikowałem pierwsze wyniki badań w artykule „Stanowisko laboratoryjne do wizualizacji zjawiska kawitacji” zamieszczonym w materiałach konferencyjnych (V Warsztaty: „Modelowanie przepływów wielofazowych w układach termochemicznych - Zaawansowanie techniki pomiarowe”, Stawiska 2005).
W roku 2006 opublikowałem pracę „Mass Exchange Model in Flows with Cavitation” (TASK QUARTERLY), w której dokładnie opisałem Model Wymiany Mas oraz jego zastosowanie w kontekście przepływów z kawitacją. Całość uzupełniłem jakościowymi wynikami eksperymentu wykonanego na wcześniej przygotowanym stanowisku badawczym. Istotnym aspektem pracy było włączenie do niej zagadnienia bifurkacji: w eksperymencie można było zaobserwować jedną ze struktur przepływowych, znaną mi z wcześniejszych badań tego zagadnienia. Co ciekawe, struktura ta w bardzo podobnej formie ujawniła się w modelu numerycznym wykonanym w pakiecie Multi Flower 2D. Część wyników i wniosków płynących z tej pracy wykorzystałem później w przytoczonym już artykule z 2010 roku, dotyczącym strumienicy powietrzno-powietrznej.
W badaniach związanych ze zjawiskiem kawitacji zdefiniowane zostały dwa główne cele naukowe: opracowanie automatycznego systemu wykrywania zjawiska kawitacji metodami wibroakustycznymi oraz rozwój modeli matematycznych związanych z przewidywaniem obszarów i warunków występowania zjawiska kawitacji w rzeczywistych układach przepływowych. Realizacja obu tych celów jest znacznie zaawansowana, wstrzymana jednak została w związku z pojawieniem się nowych tematów badawczych.
W związku z prowadzoną przeze mnie tematyką badawczą, w roku 2004 zostałem przyjęty — na wniosek dr hab. inż. Janusza T. Cieślińskiego z Politechniki Gdańskiej — na członka Sekcji Przepływów Wielofazowych PAN.
9