2165574524

Okres międzywojenny (1921—1939) 81

W sumie jednak stan gospodarczy województwa daleki był od zadowalającego. O trudnościach rolnictwa, stanowiącego podstawę utrzymania większości ludności województwa, była już mowa poprzednio.

Stopień uprzemysłowienia był słaby, w 1936 r. przemysł białostocki zatrudniał 17,6 tys. osób, co stanowiło 2,7% ogólnej liczby zatrudnionych w polskim przemyśle, podczas gdy powierzchnia województwa stanowiła 8,3% powierzchni Polski, a zaludnienie 5,1% ludności całego kraju. W przemyśle białostockim większy był udział zakładów mniejszych.

Ogółem struktura zatrudnienia ludności w 1931 r. wykazywała niższe udziały zatrudnionych w przemyśle i handlu, a wyższy udział utrzymujących się z rolnictwa.

Tabela 14

Struktura zatrudnienia ludności woj. białostockiego i Polski w 1931

(w %)

Dział gospodarki narodowej	Woj. białostockie — obszar w granicach Polski (9 pow.)	Polska
Ludność rolnicza*	69,2	61,4
Zatrud. poza rolnictwem
Przemysł i budownictwo i	66,0	8,0
Komunikacja	1.9	2,5
Handel i finanse	0,8	U
Administracja	0,9	0,9
Oświata i kultura	0,5	0,6
Ochrona zdrowia	0,3	0,5
Służba domowa	0,8	1,3
Inne i niewiadome	0,4 1	0,3 |
Ogółem	11,6	15,2
Nie pracujący** utrzymujący się z zawodów nierolniczych	19,2	23,4 100,0
| Ogółem	100,0

* Łącznie z zawodowo biernymi. Do grupy tej włączono utrzymujących się z leśnictwa, ogrodnictwa i rybołówstwa.

••W tym członkowie rodzin pracujących poza rolnictwem oraz utrzymujący się z niezarobkowych źródeł utrzymania (emeryci, renciści, stypendyści itp.).

Zacofanie gospodarki województwa białostockiego było szczególnie jaskrawe na tle rozwoju przygranicznych powiatów Prus Wschodnich, korzystających z wydatnej pomocy finansowej państwa. Najpilniejsze

6 M*asta woj. Białostockiego