oznacza ono brak zagrożenia oraz ochronę przed niebezpieczeństwem8: Bezpieczeństwo -stan, który daje poczucie pewności, i gwarancje jego zachowania oraz szanse na doskonalenie. Jedna z podstawowych potrzeb człowieka to sytuacja odznaczająca się brakiem ryzyka utraty czegoś, co człowiek szczególnie ceni, na przykład zdrowia, pracy, szacunku, dóbr materialnych9. Najogólniejszą definicję zdaje się zawierać sponsorowany przez UNESCO „Słownik nauk społecznych”, jaki formułuje następującą treść: W najbardziej dosłownym znaczeniu bezpieczeństwo jest rzeczywiście identyczne z pewnością (safety) i oznacza brak zagrożenia (danger) fizycznego albo ochronę przed niml0. W naukach społecznych bezpieczeństwo, w najogólniejszym znaczeniu, obejmuje zaspokojenie potrzeb takich, jak istnienie, przetrwanie, całość, tożsamość (identyczność), niezależność, spokój, posiadanie i pewność rozwoju. A że ma charakter podmiotowy, toteż jako naczelna potrzeba populacji jest zarazem podstawową potrzebą państw i systemów międzynarodowych; jego brak wywołuje niepokój i poczucie zagrożenia. Stąd każdy z wymienionych podmiotów stara się oddziaływać na otoczenie zewnętrzne i sferę wewnętrzną tak, by usuwać lub przynajmniej oddalać zagrożenia i eliminować własny lek, obawy, niepokój i niepewność. Stańczyk postrzega je jako: Stan niezagrożenia, spokoju; stan i poczucie pewności, wolności od zagrożeń; wolność od strachu lub ataku; przeciwieństwo niebezpieczeństwa; poczucie zagrożenia ze strony niestabilnego porządku, w którym żyjemy; swoboda działania, której nie towarzyszy poczucie zagrożenia, a więc i stan umysłu, który determinowany jest przez określoną formę porządku międzynarodowego; warunek przetrwania; rozumny standard życia'1 2.
Skoro zagrożenia mają dwojakiego rodzaju proweniencję, działania w celu ich likwidowania mogą być skierowane zarówno do wewnątrz, jak i na zewnątrz. Tak więc zasadne jest wyodrębnienie dwóch aspektów bezpieczeństwa - wewnętrznego i zewnętrznego. Bezpieczeństwo wewnętrzne oznacza stabilność i harmonijność danego organizmu lub systemu (podmiotu zbiorowego), natomiast bezpieczeństwo zewnętrzne to brak zagrożenia ze strony innych podmiotów. Łącznie oba aspekty składają się na ogólne bezpieczeństwo danego podmiotu12.
7
8 Tamże, s. 49-50. Zob. także F. Rubin, The theoryand concept on national security in the Warszawa Pact countries, International Affairs. Vol. 58. No. 4. Autumn 1982, s. 648-657.
9 Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, AON, Warszawa 2002, s. 13.
10 James W. Gould. W. Lester Kolb (red.) A Dictionary of the Social Scientes, London: Tavistock Publications 1964, s. 629.
J. Stańczyk, Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa. Warszawa 1996, s. 15-16.
12 Por. Ch. Bay, Koncepcje bezpieczeństwa indywidualnego, narodowego i zbiorowego. Studia Nauk Politycznych, Warszawa 1989, nr 4, s. 83-91.