3784496623

3. NAZIEMNE TECHNIKI GEODEZYJNE W MONITORINGU ŚRODOWISKA GEOGRAFICZNEGO

3.1. FOTOGRAMETRIA NAZIEMNA W MONITORINGU ŚRODOWISKA GEOGRAFICZNEGO

Fotogrametria jest nauką i technologią, która pozwala na określanie cech ilościowych, czyli odtwarzanie kształtów, wymiarów i położenia (współrzędnych) różnych obiektów na podstawie ich zdjęć fotograficznych. Praktycznym zastosowaniem fotogrametrii jest jej wykorzystanie jako źródła podczas tworzenia map. W geodezji służy jako pomoc przy pomiarach dużych obszarów i odległości. Jest też jedną z metod wyznaczania wysokości obiektów. Nazwa fotogrametrii pochodzi od trzech greckich słów: photo- światło, gramma-zapis, metreo- mierzę, czyli oznacza zapisywanie i mierzenie za pomocą światła.

W zależności od sposobu wykonywania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię naziemną (terrofotogrametrię) oraz fotogrametrię lotniczą (aerofotogrametrię). Zależnie od sposobu wykorzystania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię płaską (jednoobrazową) i fotogrametrię przestrzenną (dwuobrazową), zwaną też stereofotogrametrią, w której przestrzenny obraz przedmiotu lub terenu uzyskuje się za pomocą stereogramu - pary zdjęć wykonanych z dwóch punktów przestrzeni.

Do wykonywania zdjęć fotogrametrycznych są wykorzystywane specjalne, na ogół wielkoformatowe, aparaty fotograficzne wyposażone w specjalne obiektywy pozbawione aberracji, czyli wady powodującej deformację obrazu.

Zdjęcia fotogrametryczne i ich opracowania w postaci map kreskowych i fotograficznych (fotomap) znajdują szerokie zastosowanie w rolnictwie, melioracjach, leśnictwie, budownictwie lądowym i wodnym oraz innych dziedzinach życia gospodarczego. Przestrzenny model terenu uzyskany przy pomocy zdjęć stereoskopowych ma szczególne znaczenie przy studiach wstępnych w planowaniu przestrzennym, w ochronie środowiska i przy wszelkich projektach technicznych [Wysocki 1992].

17