3784500335

122 Mirosław Bochenek

J.A. Schumpeter i E. von Bóhm-Bawerk (Austrii) oraz M.I. Tuhan-Baranowski (Ukrainy). Ministerstwami skarbu kierowali: J.A. Dunajewski (Austrii) oraz W.M. Zawadzki (ponadto wicepremier ds. gospodarczych Polski). Tekę ministra handlu otrzymali: A.E.F. Schaffie i F. von Wieser (Austrii) oraz G.K. Myrdal i B.G. Ohlin (Szwecji). Natomiast ministerstwem pracy w rządzie angielskim kierował S.J. Webb.

Czterech ekonomistów-profesorów piastowało stanowiska dyrektorów (prezydentów, gubernatorów) banków centralnych, a mianowicie: H.D. Macleod i J.M. Keynes - Banku Anglii, W.A. Lewis - Banku Jamajki oraz Karaibskiego Banku Rozwoju, z kolei GK. Myrdal - Banku Szwecji. Natomiast G. von Haber-ler, A.H. Hansen i F. Modigliani doradzali zarządowi Systemu Rezerwy Federalnej, a R.F.H. Harrod - Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu.

Najliczniejsza grupa profesorów ekonomii (24) pełniła funkcje doradców rządowych, byli to: J.M. Clark (USA), W. Eucken (RFN), M. Friedman (USA, Chile i Wielkiej Brytanii), R.A.K. Frisch (Norwegii, Egiptu i Indii), J.K. Galbraith (USA), A.H. Hansen (USA), R.F.H. Harrod (Wielkiej Brytanii), J.R. Hicks (Wielkiej Brytanii), N. Kaldor (Indii, Meksyku, Gujany Brytyjskiej, Ghany, Turcji, Australii, Wielkiej Brytanii, Cejlonu, Iranu, Chile i Wenezueli), M. Kalecki (Polski, Izraela, Meksyku, Indii i Kuby), S. Kuznets (Tajwanu i Indii), O.R. Lange (Polski, Indii, Cejlonu i Egiptu), W.W. Leontief (Chin), A.P. Lerner (Izraela), W.A. Lewis (Ghany i Wielkiej Brytanii), J.E. Meade (Wielkiej Brytanii), F. Modigliani (USA), O. Morgenstern (USA), W. Rópke (Szwajcarii, RFN, Włoch), T.W. Schulz (USA, Wielkiej Brytanii i RFN), R.J.N. Stone (Wielkiej Brytanii), J. Tinbergen (Egiptu, Turcji, Wenezueli, Indonezji i Pakistanu), J. Tobin (USA) oraz W.S. Vickrey (Singapuru, Malezji, Iranu, Zambii, Libii i Surinamu).

Z grupy ekonomistów zawodowych trzech ukończyło wcześniej studia teologiczne oraz pełniło funkcje duchownych. Zainteresowawszy się zagadnieniami gospodarczymi, z czasem zostali oni wykładowcami i profesorami ekonomii. Duchownych ekonomistów zawodowych reprezentowali: A. Genovesi, T.R. Mal-thus oraz P.H. Wicksteed.

Ekonomiści niezawodowi stanowili mniejszość badanej grupy - zaliczyć tu można 75 osób, czyli 43,3% omawianych twórców. Większość z nich pracowała w różnych zawodach, podejmując równocześnie dociekania naukowe, opracowując koncepcje teoretyczne oraz publikując wyniki swoich rozważań. Zawody wykonywane przez tych ekonomistów przedstawia tabela 6. Ponieważ niektórzy pełnili różne funkcje zawodowe, w niniejszym opracowaniu w miarę możliwości przyjmowano zawód najdłużej wykonywany lub główne źródło utrzymania.

Koncepcje ekonomiczne - jak wynika z tabeli 6 - tworzyli również przedstawiciele innych profesji, a mianowicie także profesorowie i wykładowcy (najliczniejsza grupa) innych nauk, tj. matematyki (5 osób), budowy dróg i mostów (1), anatomii (1), administracji (1), filozofii (1), prawa naturalnego i narodów (1),