3784501015

El Wczesne wspomaganie rozwoju - szansą dziecka

nowotworowych, zaburzeniach endokrynologicznych (np. nadczynności tarczycy), wrodzonych wadach serca potęgują niekorzystny rozwój.

Także upośledzone wykorzystanie kalorii w przebiegu np. wrodzonych wad metabolizmu, przewlekłych chorób nerek czy przewlekłego niedotlenienia (wady sinicze serca) czy też niedostateczne przyswajanie kalorii (zespoły złego wchłaniania, biegunki, zapalenia wątroby) a także niedostateczny ich dowóz, np. przy braku łaknienia, które może współwystępować z niedokrwistością, czy przy wodogłowiu; często łącznie z innymi problemami psycho-społecznymi czy z trudnościami w przyjmowaniu pokarmu np. przy wadach twarzoczaszki, mpd, u dzieci z uogólnioną wiotkością czy wrodzonymi zespołami genetycznymi mają wpływ na opóźnienie rozwoju. W okresie noworodkowym czynnikiem predykcyjnym zaburzeń rozwojowych może być problem ze ssaniem i płacz podczas karmienia, później natomiast trudności z przejściem na pokarmy stałe. Wyjściową przyczyną zaburzeń rozwojowych z jednej strony jest niedostateczność właściwego pożywienia z drugiej uporczywe wymioty chociażby przy refluksie żołądkowo-jelitowym. Tego typu trudności, wg niektórych, są już wyrazem minimalnych nieprawidłowości neurologicznych, za które odpowiada hipotonia warg i awersja na dotyk głównie twarzy. W rezultacie karmienie jest trudne dla opiekunów.

Z tego wynika szczególny nacisk na to, aby przyrost masy ciała i obwodu głowy np. wcześniaka naśladował naturalny, prawidłowy rytm wzrostu wewnątrzmacicznego, gdyż nieprawidłowe przyrastanie ewidentnie wiąże się z dysfunkcją rozwoju psychoruchowego w kolejnych latach. Udowodniono, że u nawet 50% dzieci z przewlekłym opóźnieniem wzrastania w 4 rż występują jakieś formy zaburzeń mowy i rozwoju ruchowego, które w kolejnych latach mogą nasilać się, tym bardziej, że człowiek, w odróżnieniu od innych ssaków, ma okres rozwoju najdłuższy, trwający kilkanaście lat. Większość ssaków, bowiem wykazuje dużą samodzielność po urodzeniu, tymczasem dziecko nadal pozostaje uzależnione od opieki innej osoby, kiedy kończy roczek. Rozwój człowieka przebiega etapami, których kolejność jest najczęściej stała - najpierw siedzi, później chodzi; najpierw dojrzewają gruczoły sutkowe/owłosienie łonowe, pachowe potem pojawia się menarche. Tempo rozwoju może ulegać przyspieszeniu lub zwolnieniu przy zachowanej sekwencji etapów, ale oczywiście nierzadko obserwuje się indywidualne odchylenia. Rozwój zawsze jest wypadkową działania czynnika genetycznego i środowiskowego, o czym świadczą obserwacje bliźniąt jednojajowych, które zostały

8 października 2014