3784501236

Niemiec. Czy jednorazowe partie warchlaków oferowane przez polskich producentów są zbyt małe lub zbyt zróżnicowane wiekowo? A może krajowe prosięta i warchlaki są po prostu zbyt drogie. Wiele gospodarstw zmieniło profil produkcji i prowadzi wyłącznie tucz w oparciu o prosięta zakupione. Stawia to przed producentami prosiąt nowe wyzwania. Zmusza do zmiany technologii produkcji i sposobu zarządzania stadem. W wielu przypadkach brakuje jeszcze odwagi, by postawić ten przysłowiowy krok naprzód. Tym krokiem powinna być decyzja o zmianie profilu produkcji, która wyjdzie naprzeciw wymogom i oczekiwaniom obecnego trendu. Dziesięć czy dwadzieścia prosiąt sprzedanych na targu może być zajęciem dla hobbystów i amatorów. Profesjonalna produkcja musi oferować jednorodne grupy warchlaków liczące minimum od 50 do ponad 200 sztuk. Dodatkowym wymogiem będzie wysoki status zdrowotny oferowanej partii. Wszystko zmienia się w czasie. Dotyczy to także rolnictwa. Wymaga tego rozwój cywilizacyjny, zmiana standardu życia ludzi oraz wymogi wolnego rynku.

Niezależnie od czynników wywołujących konieczne zmiany, w produkcji żywca dotyczą one:

■    zwiększenia wydajności i konkurencyjności produkcji,

■    efektywniejszego wykorzystania czasu pracy,

■    odpowiednich warunków pracy ze zwierzętami,

■    poprawy zdrowia i dobrostanu zwierząt,

■    ochrony środowiska i dóbr naturalnych,

■    gwarancji zdrowotności i bezpieczeństwa żywności zwierzęcego pochodzenia.

Nowoczesna produkcja trzody chlewnej to nie tylko nowe budynki, ich wyposażenie czy precyzyjnie opracowany program żywieniowy, to przede wszystkim optymalne zarządzanie, nowoczesna technologia produkcji i organizacja stada.

2. OPTYMALNE ZARZĄDZANIE

Ogólna tendencja zwiększania produkcji przy zmniejszonym poziomie zatrudnienia dotyczy także rolnictwa, w tym produkcji trzody chlewnej. U producentów prosiąt kierunek ten jest możliwy do realizacji tylko w tych gospodarstwach, które zwiększą wydajność biologiczną zwierząt oraz wydajność pracy.

Wielu producentów prosiąt prowadzi swoje gospodarstwa w sposób tradycyjny, w którym wszelkie czynności podporządkowane są cyklowi rozrodczemu pojedynczych loch. Kontrola poszczególnych zwierząt wymaga dużych nakładów czasu i jest mało efektywna. Wykonywane czynności wynikają z potrzeby

8