4087490193

zachowanie funkcji komunikatywnej. Zasadniczą. Jest to podstawowa funkcja wypowiedzi zarówno mówionych, jak i pisanych..

Sens sytuacji, zachowań podczas potocznej rozmowy, a także tzw. dystans komunikacyjny są wyznaczane przez tzw. KODY KULTUROWE.

KOLOKACJA (SYNTAGMA SKONWENCJONALIZOWANA). Przejaw zdolności. leksemów do tworzenia mniej lub bardziej stałych związków z innymi leksemami, co jest możliwe dzięki właściwościom dynamicznego podsystemu leksykalno-semantycznego. W języku polskim, np.: prać bieliznę ale myć ręce, myć zęby (ros.: HHCTMTb 3y6bi)

.KOMUNIKACJA MIĘDZYKULTUROWA. Ta piękna idea zrodziła się w połowie XX wieku, a współcześnie jest rozwijana gdzieś od 20 lat. Polega na wierze w możliwość budowania porozumienia pomiędzy wszystkimi ludźmi -przedstawicielami, nosicielami różnych kultur. Jest to komunikowanie się „z obcym”. Jednakże i w ramach jednej kultury mamy trudności z porozumiewaniem się z racji i naszej różnorodności, i braku tolerancji. Np., między kobieta i mężczyzną, między przedstawicielami różnych grup społecznych albo różnych pokoleń. Sama idea jest bardzo istotna , ale i bardzo trudna do wcielenia w życie, w nasze działania językowo-kulturowe. Zob. też „OBCY”.

KONCEPT. W uproszczeniu KONCEPTY to pojęcia charakterystyczne dla danej kultury, przy czym są one pozornie przekładalne (A. Wierzbicka i np. koncepty wolność, przyjaźń, los oraz, ich różne doprawdy znaczenie w różnych kulturach ,Są one analizowane w ramach LINGWISTYKI KOGNITYWNEJ. KONCEPTOSFERA. Suma konceptów charakterystycznych dla danej kultury. KONCEPTUALIZACJA. Pojęciowa organizacja świata, która odzwierciedla się zarówno w wypowiedziach, wskazujących na taką , a nie inną wiedzę o świecie, i w utrwalonych w naszych umysłach znaczeniach, które przypisujemy danym wyrazom jako składnikom wypowiedzi.. Sposoby konceptualizacji świata dają nam przynajmniej cząstkowe odpowiedzi na fundamentalne pytania: JAK ludzie w swoich umysłach „przerabiają” świat na pojęcia” i JAKIE są efekty konceptualizacji (tego „przerabiania”). Ostateczne, sumujące niejako pytanie: JAK ludzie interp[retują świat zapisany i opisany w języku? )ramy lingwistyki kognitywnej)

KONW1NCJONALNOŚĆ ZNAKÓW JĘZYKOWYCH. Ich umowny, żadnymi względami oczywistymi (głównie- podobieństwem) nie motywowany charakter. Przypominam: Czymże jest nazwa? To co zowiem różą pod inną nazwą także by pachniało.

KONIUGACJA. Odmiana czasownika przez osoby. Kategoria osoby jest tutaj podstawową kategorią fleksyjną. Ściśle się z nią wiążą kategorie czasu, liczby,