Rodzaj włókna |
Średnica pm |
Gęstość cmA3 |
Wytrzymałość na rozciąganie Mpa |
Wydłużenie % |
Moduł sprężystości Gpa |
Szklane typ E |
5-9 |
2,54 |
1350-3500 |
1,5-4 |
60-70 |
Szklane typ M |
2,89 |
124 | |||
Szklane typ R |
2,50 |
4750 |
83 | ||
Szklane typ S |
2,49 |
4900 |
87 | ||
Węglowe |
8-9 |
1,4-1,8 |
900 |
-1,0 |
90-175 |
Grafitowe |
6-9 |
1,5-2,0 |
3150 |
-1,25 |
400 |
Stalowe |
1-100 |
7,8 |
-2500 |
210 | |
Monokrystaliczne |
~1 |
4,0 |
2800 |
700 | |
Naturalne: | |||||
bawełna |
10-28 |
1,35 |
300-800 |
3-10 |
5-11 |
wełna |
15-60 |
300-1400 |
25-35 | ||
sizal |
8-40 |
1,45 |
2 |
rozkład | |
juta |
8-30 |
1,5 |
2 |
rozkład | |
len |
5-40 |
1,3 |
3 |
rozkład |
Tabela 2. Właściwości różnych włókien[4].
5.3. Włókna karbonizowane - węglowe
Wyżej wymienione włókna otrzymuje się metodą pirolizy1 polimerycznych substancji organicznych. W zależności od rodzaju i struktury włókna wyjściowego oraz procesu technologicznego uzyskuje się gatunki włókien karbonizowanych różniące się znacznie właściwościami mechanicznymi są to:
• HM - wysokomodułowe
• HT - o dużej wytrzymałości na rozciąganie
Podstawowe rodzaje włókien karbonizowanych, różniących się strukturą i właściwościami fizycznymi są następujące:
to proces rozkładu termicznego substancji prowadzony poprzez poddawanie ich działaniu wysokiej temperatury, ale bez kontaktu z tlenem i innymi czynnikami utleniającymi.
Strona | 20