ARCHIWUM ODLEWNICTWA
Rys. 13. PosągHorusawykonany z brązu [4]
Fig 13. Statuę Horuses executed from bronze
Rys. 12. Atena z Lemnos. dzieło Fidiasza [3]
Fig. 12. Atena from Lemnos.
Ciekawą chronologię rozwoju odlewnictwa starożytnego podaje K. Sękowski za J. Wielo wiejskim [2], Wyróżniono w niej pięć okresów:
Okres I, od połowy III tysiąclecia p. n. Chr. Początki wytwarzania odlewów w jednolitych fonnach otwartych w gmncie i w kamieniu, ale można tutaj dodać, że również w tym czasie wytwarzano odlewy metodą wytapianych modeli wg J. Bakera [1].
Okres II, koniec III tysiąclecia i początek II tysiąclecia p. n. Chr. Odlewanie w formach składanych.
Okres III, ok. 1900 - 650 r. p. n. Chr. Odlewy pełne wykonywane metodą wytapiania modeli woskowych.
Okres IV. od połowy VII w. p. n. Chr. Odlewanie posągów w całości, wewnątrz pustych metodą wytapianych modeli woskowych.
Okres V, od VI w. p. n. Chr. Odlewanie posągów w częściach.
Nie ma ścisłych opisów pieców topialnych używanych w Grecji. Według greckiego malowidła na wazie z V w. p. n. Chr. - rys 14 [8] i innych rysunków wynika, że stosowano piece szybowe, których rekonstrukcję przedstawił K. Sękowski za J. Wierzchowskim [9] - rys. 15 i 16. Piece miały wysokość 1,5 - 2 ą średnicy zewnętrznej 0,6 - 0,7 m, średnicy wewnętrznej ok. 0,3 m Piece byty opalane węglem drzewnym, a dmuch powietrza pochodził ze skórzanego miecha. Piec na dole zakończony był rynną spustową, a formę umieszczano w dole odlewniczym poniżej pieca. Widać to wyraźnie na przedstawionych rysunkach.