Kierunek: Informatyka | Poziom: jednolite magisterskie | |
Przedmiot: Wprowadzenie do bioinformatyki |
Wymiar - wykład: 15 godz. laboratorium: 15 godz. |
System: studia stacjonarne | Rok: 5 |
Semestr: 9 |
Wykładowca, dr inż. Tomasz Arodź |
Odkrycia związane z genetyką i biologią molekularną sprawiają, że jest to jedna z najszybciej rozwijających się obecnie dziedzin wiedzy. Postęp w badaniach z tej dziedziny nie byłby możliwy bez użycia zaawansowanych metod informatycznych. Co więcej, w miarę wzrostu ilości uzyskiwanych danych biomedycznych, przewiduje się, iż znaczenie bioinformatyki będzie dalej rosło - staje się ona jednym z wiodących zastosowań informatyki. Celem proponowanego kursu jest zaznajomienie uczestników z głównymi rodzinami algorytmów stosowanymi w bioinformatyce, jak również przybliżenie podstawowych ich zastosowań w rozwiązywaniu problemów spotykanych w analizie danych biologicznych.
Kurs nie wymaga żadnych wiadomości wstępnych z zakresu biologii molekularnej.
1. Podstawowe struktury i procesy biologii molekularnej w ujęciu informatycznym.
a. geny jako łańcuchy znakowe (sekwencje DNA)
b. białka jako łańcuchy znakowe, powstające z genów poprzez translację sekwencji DNA zgodnie z kodem genetycznym, oraz jako struktury 3D
c. wybrane podstawowe procesy komórkowe jako procesy przetwarzania informacji
d. powiązania funkcjonalne i strukturalne pomiędzy składowymi komórki jako grafy i sieci złożone
2. Algorytmy analizy genów i białek jako łańcuchów znakowych.
a. Modele ewolucji sekwencji znakowych opisujących geny/białka
b. Programowanie dynamiczne w znajdowaniu pokrewieństwa genów/białek
c. Ukryte modele Markowa (HMM) w modelowaniu własności rodzin białek
d. Heurystyki przyspieszające przeszukiwanie dużych zbiorów genów/białek
3. Algorytmy grafowe w analizie powiązań między strukturami i procesami komórkowymi.
a. Algorytmy analizy podobieństwa grafów
b. Algorytmy wykrywania czułych połączeń w grafach (np. białek których mutacja może prowadzić do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu komórki)
4. Metody uczenia maszynowego w bioinformatyce.
a. Automatyczne wykrywanie grup pokrewnych genów/białek
b. Metody uczenia nadzorowanego (np. sieci neuronowe) w przewidywaniu własności genów/białek, takich jak struktura czy funkcja
5. Wybrane zastosowania zaprezentowanych algorytmów i metod.
a. Wykrywanie grup genów związanych z danym schorzeniem na bazie mikromacierzy DNA
b. Przewidywanie komputerowe aktywności leków
W trakcie kursu uczestnicy powinni nabyć wiedzę pozwalającą im na orientację w kluczowych algorytmach i zastosowaniach bioinformatyki, jak również na samodzielną eksplorację bardziej zaawansowanych metod i zagadnień, z którymi mogą się zetknąć w przyszłości jako ewentualni współtwórcy oprogramowania z dziedziny bioinformatyki.