5125071017

przewodności magnetycznej i odpowiednio dużej oporności elektrycznej w celu ograniczenia straty mocy na prądy wirowe.

Wirnik ma kształt walca utworzonego z pakietu blach o wykroju kołowym, osadzonych na osi. Na obwodzie wirnika znajdują się otwory lub żłobki, w których umieszczone jest uzwojenie. W zależności od sposobu wykonania uzwojenia rozróżnia się wirniki pierścieniowe i klatkowe.

Rn- 5 *

Silnik indukcyjny: o) z wirnikiem

Rys.6. Widok wirnika indukcyjnego silnika pierścieniowego a) oraz wirnika klatkowego b) i c).

Wirnik pierścieniowy (rys.óa) jest uzwojony analogicznie jak stojan. Uzwojenia wirników silników trójfazowych łączy się z reguły w gwiazdę. Końce uzwojeń faz wirnika są połączone ze sobą, a początki są połączone z trzema odizolowanymi od osi i między sobą pierścieniami mosiężnymi .Do pies cieni przylegają grafitowe metalizowane szczotki połączone z opornikiem trójfazowym. Opornik ten wykorzystywany jest do rozruchu jak i do regulacji prędkości obrotowej maszyny indukcyjnej. Metoda ta ze względu na znaczne straty energii elektrycznej (grzanie się rezystorów regulacyjnych) tym większe im większej mocy była maszyna obecnie nie jest stosowana. Aktualnie do regulacji prędkości obrotowej maszyny indukcyjnej wykorzystuje się przetwornice częstotliwości.

W wirniku klatkowym kształt którego jest analogiczny jak wirnika pierścieniowego otwory w rdzeniu stalowym są wypełnione prętami aluminiowymi lub miedzianymi połączonymi ze sobą na obu końcach. Układ prętów wirnika przypomina swa budową klatkę (rys.óc), skąd pochodzi nazwa wirników klatkowych. Niekiedy wirnik ten nazywany jest zwartym gdyż pręty na obu końcach są zwarte.

Uzwojenie stojana połączone jest w gwiazdę lub trójkąt, stanowi wraz z zasilającym je źródłem trójfazowym zamknięty obwód elektryczny, niepołączony z wirnikiem.

Uzwojenie wirnika tworzy oddzielny obwód elektryczny, sprzężony ze stojanem tylko magnetycznie przez pole wirujące.

Dla uzyskania jak najlepszej sprawności dąży się do zminimalizowania szczeliny powietrznej pomiędzy obwodami magnetycznymi stojana i wirnika. Minimalna wielkość szczeliny jest podyktowana możliwością zapewnienia ruchu obrotowego wirnika. Zbyt mała szczelina powietrzna mogłaby spowodować mechaniczne uszkodzenie maszyny podczas ruchu wywołane niedoskonałością wykonania i spasowania jej elementów.