Urząd Miasta Krakowa Biuro Planowania Przestrzennego Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „III Kampus UJ-Wschód” PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO
kłosówka wełnista Holcus lanatus i śmiałek darniowy Deschampsia caespitosa. Prawdopodobnie w wyniku odwodnienia terenu pojawiaja się także w znacznej ilości ostrożeń siwy Cirsium canum [62].
Centralna część obszaru planu zajmują głównie spontaniczne zbiorowiska ruderalne, które rozwinęły się na polach i nieskoszonych łąkach świeżych [11]. Jest to głównie zbiorowisko Artemisio-Tanacetum vulgaris. Poza tym, w ostatnich latach na opuszczonych, żyznych polach obserwuje się masową ekspansję nawłoci kanadyjskiej Solidago canadensis.
• Zbiorowisko ruderalne Artemisio-Tanacetum vulgaris - rozwija się bujnie na opuszczonych od kilku lat dość żyznych polach i na nieskoszonych świeżych łąkach. Głównymi składnikami zbiorowiska są wysokie byliny: wrotycz pospolity Tanacetum vulgare, bylica pospolita Artemisia vulgaris, ostrożeń polny Cirsium arvense, kłobuczka pospolita Torilis japonica, przymiotno białe Erigeron annuus i szczaw tępolistny Rumex obtusifolius. W znacznej ilości obecne są również rośliny łąkowe: rajgras wyniosły Arrhenatherum elatius, kupkówka pospolita Dactylis glomerata, kłosówka wełnista Holcus lanatus, żywokost lekarski Symphytum officinale, mniszek lekarski Taraxacum officinale i inne [62].
Południowa część opisywanego obszaru podlega stopniowemu zainwestowaniu. Podobnie jak w części północnej, obiektom budowlanym często towarzyszą zbiorowiska zieleni urządzonej. Na obszarach jeszcze niezabudowanych, zieleń tworzy mozaikę złożoną ze zbiorowisk łąk wilgotnych i zmiennowilgotnych z dominacją trzciny, świeżych łąk rajgrasowych oraz agrocenoz łąkowych [11].
• Zbiorowiska łąk wilgotnych i zmiennowilgotnych z dominacją trzciny Phragmites australis - prawie wszystkie łąki mokre i wilgotne mogą w krótkim czasie przekształcić się w trzcinowiska. Trzcina jest niezwykle ekspansywna - rozmnaża się głównie wegetatywnie, wypuszczając na wszystkie strony kłącza, nawet do 10 m długości. Rośliny łąkowe nie są w stanie z nią konkurować i po kilku latach prawie wszystkie giną. Utrzymują się dłużej tylko gatunki o mocnych kłączach i dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym. W końcowej fazie rozwoju trzcinowiska, zamiast roślin łąkowych pojawiają się pojedyncze osobniki pokrzywy, przytulii czepnej, poziewników i innych gatunków nitrofilnych. Możliwe jest ograniczenie ekspansji trzciny, ale w tym celu należy ją wykaszać w okresie wegetacji, tak by nie nagromadziła w kłączach materiałów zapasowych [12].
Łąki świeże Arrhenathereturn elatioris - najcenniejsze pod względem gospodarczym łąki świeże rozwijają się na żyznych glebach brunatnych o korzystnych stosunkach wodnych. Powstały one z łąk wilgotnych po ich uprzednim osuszeniu. Do prawidłowego rozwoju potrzebują systematycznego koszenia i nawożenia. W runi łąki świeżej może występować czasem powyżej 50 gatunków roślin kwiatowych na powierzchni 1 ara. Obecne są tu trawy, takie jak: rajgras łąkowy Arrhenatherum elatius, kupkówka pospolita Dactylis glomerata, wiechlina łąkowa Poa pratensis, korstrzew łąkowa Festuca pratensis i konietlica łąkowa Trisetum flavescens. Duży jest udział roślin motylkowych, m.in.: kończyny łąkowej Trifolium pratense, groszku łąkowego Lathyrus pratensis, wyki ptasiej Vicia cracca i komonicy zwyczajnej Lotus comiculatus. Obecne są również inne byliny dwuliścienne, np.: krwawnik pospolity Achillea millefolium, bodziszek łąkowy Geranium pratense, złocień właściwy Leucanthemum vulgare, tępawa dwuletnia Crepis biennis [12].
17