Skrzyp polny (Equisetum arvense)
Należy do rodziny skrzypowatych. Jest rośliną trwałą, niezwykle ciekawą botanicznie, jedną z najstarszych na świecie - obok paproci i widłaków. Pochodzą one z okresu dewońskiego, sprzed 320 do 265 milionów lat, kiedy jeszcze rosły jako potężne drzewa.
W Polsce rośnie 9 gatunków skrzypu, ale do celów leczniczych używa się tylko jednego - skrzypu polnego. Rośnie on na wilgotnych łąkach, polach, kartofliskach, miedzach, w ogródkach. Jest uporczywym chwastem dla rolników i ogrodników, gdyż ma-podobnie jak perz-długie kłącza, które pocięte - z każdego odcinka dają nowe rośliny.
Wczesną wiosną ukazują się brunatne, krótkie pędy zarodnikowe z maleńkimi listkami w okółkach; na szczycie pędu jest kłosek, przypominający nieco szyszkę. Gdy dojrzewa, jego sześciokątne tarczki nieco się rozsuwają, sypiąc zarodniki. Zaczyna się skomplikowany krąg przemiany pokoleń. Zarodnik daje początek wieloletniemu życiu roślinki. Gdzieś w połowie wiosny ukazują się z kłączy płonne pędy zielone (,jodełki" czy "sosenki", bo i takie nazwy im nadawano), osiągające wysokbŚĆ 40 cm.
Te właśnie pędy płonne są surowcem zielarskim, bo - co dla nas najważniejsze - gromadzą krzemionkę. Mają jej tyle, że przy potarciu w palcach aż skrzypią - i stąd nazwa. Prócz krzemionki pędy skrzypu zawierają flawonoidy, sole mineralne, kwasy organiczne i inne składniki.
Ta krzemionka jest rozpuszczalna w wodzie, dość łatwo się wchłania w przewodzie pokarmowym z wodnych wyciągów i dostaje się do krwiobiegu. Część przyswojonej przez organizm ludzki krzemionki gromadzi się w trzustce, skórze i krwinkach czerwonych, reszta odgrywa ważną rolę jako niezbędny składnik błon śluzowych, kości itd.
Gdy rana się goi, zabliźnia po oparzeniach itp., można w jej tkance łącznej znaleźć spore ilości krzemionki, czyli że jest ona do tego potrzebna.
Podobnie przekonano się, że krzemionka jest też konieczna w procesie zwapniania ognisk gruźliczych, szczególnie w płucach. Medycyna ludowa od niepamiętnych lat stosowała w leczeniu gruźlicy skrzyp, razem z miodunką plamistą (Herba pulmonariae), poziewnikiem bladym (Herba galeopsidis) i rdestem ptasim (Pylygonum aviculare).
Krzem jest "lekiem starszych ludzi", bowiem im jest najbardziej potrzebny. Stwierdzono ubywanie krzemu z organizmu wraz z latami. A bez krzemu - nie ma zdrowia.
Odwar ze skrzypu jest wskazany do picia po operacjach, w miażdżycy naczyń (szczególnie w początkowym okresie), w stanach zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej i pęcherzowej, w uszkodzeniach włośniczek i celem wzmocnienia ich ścianek, w geriatrii, również aby uzupełnić niedobory mikroelementów.
Zewnętrznie okłady z odwaru skrzypu stosuje się do płukania oczu przy zapaleniu spojówek, do okładów na trudno gojące się rany, na oparzenia, owrzodzenia, wysypki i stłuczenia.
Pędy płonne skrzypu polnego zbiera się od połowy lipca do końca sierpnia, bo wtedy są najbogatsze w krzem i suszy w cieniu, w temperaturze nie przekraczającej 40°C.
Odwar: 2 łyżki ziela skrzypu zalać 2 szklankami wody i gotować od 15 do 30 minut; odcedzić i pić po pół szklanki 2-3 razy dziennie.
Wyciąg alkoholowy ze skrzypu wchodzi w skład kropli Cholesol i pasty Fitolizyna. Suszone pędy skrzypu wchodzą w skład wielu mieszanek ziołowych (np. antyreumatycznych, antyartretycznych, nasercowych, moczopędnych, płucnych), a także w skład granulatów Reumogran i Urogran.
Aby mieć piękne włosy nie wystarczy tylko myć i płukać je odwarami z mieszanek ziołowych, warto te odwary także popijać, aby od wewnątrz dostarczać cebulkom włosowym surowca do produkcji gęstego, bujnego owłosienia. Najczęściej włosy cierpią na niedobór krzemu. Warto więc - także i profilaktycznie - pić ziółka bogate w rozpuszczalną w wodzie krzemionkę. Do takich ziół należą: skrzyp polny, poziewnik blady (Galeopsis ochroleuca), miodunka plamista (Pulmonaria ojjicinalis) i rdest ptasi (Polygonum aviculare).
Odwar przygotowujemy z tych ziół zmieszanych w równych częściach. Jedną łyżkę mieszanki ziołowej zalać dwiema szklankami letniej wody i gotować tak długo, aż zostanie szklanka płynu. Odcedzić - można osłodzić do smaku miodem - i pić po pół szklanki 2 razy dziennie.
Przepis na odwar do mycia głowy, powstrzymujący wypadanie włosów oraz przeciwdziałający łupieżowi i nadmiernemu przetłuszczaniu się włosów, podawaliśmy już przy łopianie, a oto jeszcze jeden:
gramów (części)
ziela skrzypu 10
polnego korzenia 30
łopianu korzenia mydlnicy 50
ziela pokrzywy 20
Dwie łyżki tej mieszanki zalać litrem wody i gotować tak długo, aż otrzymamy szklankę płynu. Odcedzić. Zalać zioła powtórnie litrem wody i odcedzić. Pierwszym płynem myć, a drugim płukać głowę.
Do płukania włosów są gotowe mieszanki ziołowe Herbapolu, o nazwie Kapilosan, przygotowane w dwu wersjach: do włosów jasnych i do ciemnych. Ta do jasnych włosów zawiera: korzeń mydlnicy, kłącze tataraku, ziele skrzypu, ziele wrzosu, ziele nostrzyka, korę wierzby i kwiat rumianku. Kapilosan do włosów ciemnych zawiera: korzeń mydlnicy, kłącza tataraku, pędy skrzypu, ziele wrzosu, ziele nostrzyka, korę wierzby, liście pokrzywy i szyszki chmielu. Bogato! I skutecznie - o ile się systematycznie używa Kapilosanu do każdego mycia włosów.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Tu 154 wylądował, rozerwała go bomba szokująca książkaWpływ uziarnienia krzemionkowych popiołów lotnych na odporność siarczanową cementu22 03 2013 KrzemianyCiepło spalania i wartość Opałowa Bomba KalorymetrycznaWidłaki Skrzypy33B Skrzypek Mateusz LAB 5SkrzypeczkiWiąz polny WBagłajewski A Krzemieniec Slowackiego AnnalesUMCS Sectio FFSkrzypkiSkrzypulec Zasada SIwTP4SKRZYPECZKII9G2S1 Skrzypczynski Węgrecki lab2więcej podobnych podstron